Αγαπημένε μου, πού είσαι;
του Xiaoxi
Όλοι οι αδελφοί κι οι αδελφές που έχουν πιστέψει στον Κύριο εδώ και χρόνια έχουν βιώσει ότι όταν έχουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και μια σωστή σχέση με τον Θεό, ανεξάρτητα από το τι κάνουμε, μπορούμε να νιώσουμε την ηγεσία και την καθοδήγηση του Θεού. Όπως λέει ένας ύμνος, «Ο Κύριος με οδηγεί να εισέλθω στις πύλες του. Έχουμε ατελείωτα, εγκάρδια λόγια για να πούμε. Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή όσο ο θάνατος. Τα παντοδύναμα νερά δεν μπορούν να τη σβήσουν ... «.
Κάποτε, είχα κι εγώ μια τόσο στενή σχέση με τον Κύριο, αλλά εν αγνοία μου δεν μπορούσα να αισθανθώ την παρουσία του Κυρίου πλέον, όταν προσευχόμουν σε Αυτόν. Επίσης, δεν μπορούσα να αποκτήσω τη φώτιση όταν διάβαζα τη Βίβλο και όσα καταλάβαινα μου ήταν στεγνά και κοινότοπα. Εκτός αυτού, δεν ένιωθα καμία απόλαυση στις συναντήσεις επειδή το κήρυγμα ήταν πάντα η παλιά διδασκαλία. Δεν μπορούσα να έχω βοήθεια, υποστήριξη και πρόβλεψη από τον Κύριο όταν αντιμετώπιζα δυσκολίες. Ένιωθα αβοήθητος και πανικόβλητος. Τώρα η ημέρα του Κυρίου έρχεται σύντομα, όμως ακόμα δεν αισθάνομαι την παρουσία του Κυρίου. Εξακολουθώ άραγε να υπολογίζομαι ως πιστός στον Κύριο, εφόσον δεν υπάρχει σχέση μεταξύ εμού και Αυτού; Ένιωσα φόβο στην καρδιά μου, σαν να ήμουν παιδί εγκαταλελειμμένο στην έρημο. Για να ανακτήσω τη σχέση μου με τον Κύριο, προσευχόμουν πιο συχνά και ακόμη προσευχόμουν μαζί με νηστεία. Παρακολούθησα επίσης ενεργά μαθήματα μελέτης της Βίβλου και παρακολούθησα περισσότερες συναντήσεις και επισκέφτηκα μέρη για να αναζητήσω την εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος, μόνο και μόνο για να διαπιστώσω ότι όλα τα δόγματα και τα θρησκεύματα ήταν επίσης παρηκμασμένα και ερημωμένα. Αν και μερικά από αυτά τα δόγματα ευδοκιμούσαν εξώστρεφα, συχνά με συναντήσεις για δείπνο και ταξίδια- και οι εκκλησίες τους ήταν εντυπωσιακές, τα κηρύγματα των ποιμένων ήταν οι ίδιες παλιές διδασκαλίες´ να λένε ιστορίες της Βίβλου, πνευματικά δόγματα ή θεολογικές θεωρίες που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει. Αφού άκουσαν τα κηρύγματα τους, οι πιστοί εξακολουθούσαν να νιώθουν άνυδροι πνευματικά και δεν είχαν παρουσία του Κυρίου. Ορισμένοι πιστοί ακολούθησαν τις κοσμικές τάσεις, αναζητώντας υλικές ανέσεις και αισθησιακή ικανοποίηση και φαινομενικά κατέληξαν σε απίστους. μερικοί απλά παρακολουθούσαν θρησκευτικά τελετουργικά και πήγαιναν στην εκκλησία μία φορά την εβδομάδα, αλλά σπάνια διάβαζαν τη Βίβλο και προσευχόνταν κι έδιναν τη δεκάτη, απλά ως αντάλλαγμα για την ειρήνη και την ασφάλεια. Μερικοί έζησαν με ζήλια και διαμάχες και δεν μπορούσαν να εξασκήσουν το λόγο του Κυρίου .... Οι αδελφοί και οι αδελφές έχασαν σταδιακά την πίστη και την αγάπη τους.
Σε αμηχανία και μίζερος, στάθηκα πολλές φορές ενώπιον του Κυρίου και προσευχόμουν: «Αγαπητέ Ιησού Σωτήρα! Είσαι το καταφύγιό μου, ο λύχνος στα πόδια μου και το φως στο μονοπάτι μου. Κύριε, τώρα είμαι πολύ αδύναμος και μπερδεμένος. Μπορείς να με σώσεις. Τι πρέπει να κάνω για να επιστρέψω στην Αγκαλιά Σου και να ανακτήσω τη σχέση μαζί σου; Κύριε, μπορείς να με βγάλεις από αυτό το σκοτάδι, να μου δώσεις δύναμη και να με καθοδηγήσεις για να περπατήσω το δρόμο ευθεία ... ».
Μια μέρα, μια παλιά συμμαθήτρια, που δεν είχα συναντήσει εδώ και πολλά χρόνια, με επισκέφθηκε ξαφνικά. Συζητήσαμε το ερώτημα γιατί η ερήμωση εμφανίζεται στις εκκλησίες τις έσχατες ημέρες. Είδαμε ότι λέγεται στο Κατά Ματθαίον, 24:12 «και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή». Αφού διάβασα αυτόν τον στίχο, δεν ήξερα σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες αναφερόταν η αυξανόμενη ανομία. Με συναναστράφηκε: "Αν θες να το γνωρίσεις αυτό, θα πρέπει να ανατρέξουμε στο τέλος της Εποχής του Νόμου. Εκείνη την εποχή, αν και οι ιουδαίοι αρχιερείς και γραμματείς υπηρετούσαν τον Θεό στον ναό, πήγαιναν ενάντια στο θέλημα του Θεού και πήγαιναν με τον δικό τους τρόπο. Και ο ναός τελικά έγινε "ένα λημέρι κλεφτών" όπου πωλούνταν βοοειδή, πρόβατα και περιστέρια. Δεν υπάκουαν τις εντολές του Θεού και προσέφεραν ευτελείς θυσίες στον Θεό. Για τη δική τους κοινωνική επιφάνεια και το βιοπορισμό τους, εξαπάτησαν και δέσμευσαν τους πιστούς με την ερμηνεία της βιβλικής γνώσης και διδασκαλίας και την άσκηση θρησκευτικών τελετουργιών. Και πήραν το δικό τους μονοπάτι και αντιτάχθηκαν στον Θεό. Αυτές οι αμαρτίες είναι γεγονότα προφανή σε όλους μας. Επομένως, όταν ο Κύριος Ιησούς έφτασε να κάνει το έργο της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος, τους αποκάλυψε και τους άσκησε κριτική: "Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας. Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας" (Ματθ. 23:27-28). "ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού. Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων. Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε. Και έλεγε προς αυτούς· Καλώς αθετείτε την εντολήν του Θεού, διά να φυλάττητε την παράδοσίν σας" (Μάρκ. 7:6-9 ).
Από τα επτά δεινά στα οποία ο Κύριος Ιησούς καταδίκασε τους Φαρισαίους, μπορούμε να δούμε ότι όλες οι πράξεις εκείνων των υποκριτών Φαρισαίων είναι περιφρονητικές προς τον Θεού και εναντιώνονται σε Αυτόν. Εξώστρεφα κήρυσσαν τις παλιές παραδόσεις και νόμους, αλλά παραβίαζαν τους νόμους και τις εντολές του Θεού, κατέλαβαν κρυφά τα σπίτια των χήρων και σκότωσαν προφήτες και δίκαιους ανθρώπους. Ποτέ δεν μαρτύρησαν τον λόγο του Θεού και τον δρόμο του Θεού, αλλά ακολουθούσαν μόνο τις παραδόσεις των προγόνων τους, έτσι ώστε να τους έχουν οι άλλοι σε υπόληψη και γι' αυτό το λόγο έφερναν ανθρώπους μπροστά τους. Ειδικά όταν ο Κύριος Ιησούς εμανίστηκε για να εργαστεί, δεν υπάκουσαν στην αλήθεια που εξέφραζε ο Κύριος Ιησούς. Αντίθετα, αιχμαλώτησαν και ήλεγχαν τους πιστούς, ξέφρενα αντιστάθηκαν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού για χάρη της κοινωνικής τους επιφάνειας και του βιοτικού επιπέδου τους. Αρκεί για να αποδειχτεί ότι η υπηρεσία τους είναι αντίσταση εναντίον του Θεού και παραβίαση του θελήματος του Θεού. Επειδή οι Ιουδαίοι αρχιερείς, γραμματείς και Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Θεό και ήταν εχθροί Του, το Άγιο Πνεύμα δεν δούλευε στο ναό και τελικά ο ναός ερήμωσε."
Στο τέλος της Εποχής του Νόμου, ο λόγος για τον οποίο ολόκληρος ο Ιουδαϊσμός έπεσε στο σκοτάδι είναι επειδή οι Ιουδαίοι ηγέτες δεν ακολούθησαν τις εντολές του Θεού, αλλά αντιστάθηκαν και εναντιώθηκαν στον Θεό και γι' αυτό έχασαν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Συνειδητοποίησα ότι ο λόγος για τον οποίο ο θρησκευτικός κόσμος σήμερα έπεσε στο σκοτάδι ήταν πιθανόν ο ίδιος.
Στη συνέχεια συνέχισε τη συναναστροφή της: «Ένας άλλος λόγος της ερήμωσης του ναού είναι ότι ο Κύριος Ιησούς έγινε σάρκα στη γη και ξεκίνησε μια νέα και βελτιωμένη μορφή έργου. Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να εργαστεί, όχι μόνο κήρυξε το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών αλλά έκανε και πολλά θαύματα, όπως να ταΐσει πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, να αναστήσει τον Λάζαρο, και ούτω καθεξής, τα οποία αποκάλυψαν πλήρως την εξουσία και τη δύναμη του Θεού. Όλοι όσοι αναζητούσαν πραγματικά την αλήθεια ανακάλυψαν ότι ο Κύριος Ιησούς είναι διαφορετικός από τους απλούς ανθρώπους και αναγνώρισαν ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο ερχόμενος Μεσσίας από τα λόγια και το έργο Του. Ακριβώς όπως οι μαθητές που ακολούθησαν τον Κύριο εκείνη την εποχή, συμβάδισαν με το έργο του Θεού, αναγνωρίζοντας τη φωνή του Θεού και διερευνώντας το έργο Του «.
Ακούγοντας τη συναναστροφή της, φαινόταν σαν να βλέπω τη σκηνή που το απόγευμα ο Πέτρος κι ο αδελφός του ψάρευαν στη Θάλασσα της Γαλιλαίας και ο Κύριος Ιησούς περπάτησε προς αυτούς και είπε: «Έλθετε οπίσω μου και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. 4:19). Από τότε ο Πέτρος ακολούθησε τον Κύριο Ιησού. Μέσα από την επαφή με τον Κύριο Ιησού και από τα λόγια και τις πράξεις Του και λόγω της φώτισης του Αγίου Πνεύματος, ο Πέτρος συνειδητοποίησε ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός και ο Υιός του ζωντανού Θεού. Θυμήθηκα ότι η Σαμαρείτιδα , αφού άκουσε τα λόγια του Κυρίου στην πόλη Σιχάρ το μεσημέρι, άφησε το ποτιστήρι της και πήγε στην πόλη για να καταθέσει το όνομα του Κυρίου. Σκέφτηκα επίσης τον Ιωάννη, τον Ματθαίο, τον Φίλιππο, τον Ναθαναήλ, και ούτω καθεξής. Επειδή άκουσαν τα θαύματα που έκανε ο Κύριος Ιησούς και τα λόγια που Αυτός εξέφρασε, πολλοί άνθρωποι αποχώρησαν από το νόμο και συμβάδισαν με το έργο του Κυρίου Ιησού.
«Όμως, αυτοί οι Ιουδαίοι ηγέτες όχι μόνο δεν ερεύνησαν ούτε αναζητούσαν το έργο του ίδιου του Κυρίου, αλλά διέδωσαν τις φήμες για να εξαπατήσουν τους πιστούς και μάλιστα συνεννοήθηκαν με τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση για να διώξουν τον Κύριο Ιησού και να Τον σταυρώσουν.» Η συναναστροφή της φίλου μου διέκοψε τις σκέψεις μου. Σωστά! Ο ιουδαϊκός λαός εκείνης της εποχής εξαλείφθηκε και έχασε τη σωτηρία του Θεού επειδή δεν κατάφερε να συμβαδίσει με το έργο του Θεού. Τώρα είναι το τέλος των έσχατων ημερών. ο Κύριος μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή. Εάν δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με το έργο του Αγίου Πνεύματος επειδή δεν γνωρίζουμε το έργο του Θεού, τότε, δεν θα έχουμε το ίδιο τέλος με τον ιουδαϊκό λαό; Σκεπτόμενος αυτά, της είπα αμέσως την ανησυχία μου και βρήκε για μένα δύο στίχους από το βιβλίο του Αμώς και διάβασε, «Και εγώ προσέτι εκράτησα την βροχήν από σας, ότε έμενον τρεις μήνες έτι έως του θέρους· και έβρεξα επί μίαν πόλιν και επί άλλην πόλιν δεν έβρεξα· μία μερίς εβράχη και η μερίς, επί την οποίαν δεν έβρεξεν εξηράνθη. Ούτω δύο τρεις πόλεις υπήγαν περιπλανώμεναι εις μίαν πόλιν να πίωσιν ύδωρ και δεν εχορτάσθησαν, και δεν επεστρέψατε προς εμέ, λέγει Κύριος» (Άμ. 4:7-8). «Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος ο Θεός, και θέλω εξαποστείλει πείναν επί την γήν· ουχί πείναν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλ' ακροάσεως των λόγων του Κυρίου» (Άμ. 8:11).
Στη συνέχεια, συναναστράφηκε: Η «μία πόλη» στο στίχο αναφέρεται στην εκκλησία που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, ενώ η «άλλη πόλη» αναφέρεται στην εκκλησία που δεν το έχει. Η πρόθεση του Θεού να στείλει έναν λιμό στη γη είναι να αναγκάσει αυτούς που πραγματικά πιστεύουν σ 'Αυτόν και αγαπούν την αλήθεια, να εγκαταλείψουν τον τόπο χωρίς βροχή και να αναζητήσουν μια πόλη με βροχή." Ρώτησα: "Όμως όλα τα δόγματα και τα θρησκεύματα είναι ερημωμένες τώρα, πώς μπορώ να βρω μια εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος· την πόλη με βροχή;" Συνέχισε τη συναναστροφή "είπε ο Θεός:"Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θέλω δώσει εις τον διψώντα εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν" (Αποκ. 21:6). Αν μια εκκλησία είναι η πόλη με βροχή, έχει σίγουρα την παροχή του ζωντανού ύδατος της ζωής, το έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και τα λόγια και την καθοδήγηση του Θεού. Λόγω του έργου του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησία, οι πιστοί ανακτούν την πίστη και την αγάπη τους. Όταν προσεύχονται, έχουν τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και την παρουσία του Θεού. Όταν διαβάζουν το λόγο του Θεού, έχουν φως. Μέσα από τη δοκιμασία του έργου του Θεού, έχουν όλο και περισσότερη γνώση του Θεού καθώς και της διεφθαρμένης φύση τους. Σιγά-σιγά, αρχίζουν να απειλούν τη δική τους διαφθορά, να γίνονται υποκείμενα του Θεού και να έχουν μια καρδιά που υπακούει, σέβεται, αγαπά και λατρεύει τον Θεό. Επομένως, αν θέλουμε να βρούμε "την πόλη με βροχή", θα πρέπει να αναζητήσουμε την εκκλησία που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος και που μαρτυρεί το νέο έργο του Θεού και βιώνει τα λόγια και τις εργασίες του Θεού σήμερα. Όταν βρούμε μια εκκλησία όπου οι πιστοί μαρτυρούν την αλήθεια, έχουν εξέλιξη στη ζωή και έχουν αλλαγές στη διάθεση, βρίσκουμε την εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος. Και όταν βρούμε την εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος, βρίσκουμε την εμφάνιση του Θεού".
Ευχαριστώ τον Κύριο! Μελετώντας αυτούς τους στίχους και συναναστεφόμενος με την παλιά μου συμμαθήτρια, έχω ξεκαθαρίσει τον βασικό λόγο για τον οποίο ο Ιουδαϊσμός έχασε το έργο του Αγίου Πνεύματος στο τέλος της Εποχής του Νόμου: Υπήρχε όλο και περισσότερη ανομία στον ναό. οι Ιουδαίοι ηγέτες πήγαν ενάντια στο θέλημα του Θεού και πήραν τον δικό τους δρόμο. δεν τήρησαν τις εντολές του Θεού αλλά παρερμήνευσαν την Αγία Γραφή για να συγκρατήσουν, να ελέγξουν και να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Έβαλαν τους ανθρώπους μέσα στη βιβλική γνώση και τους έκαναν να απομακρύνονται όλο και μακρύτερα από τον Θεό. Άλλαξαν τον ναό σε τόπο θρησκευτικών τελετουργιών. Ως αποτέλεσμα, εμφανίστηκαν όλο και περισσότερα ζητήματα υποκρισίας και αντίστασης κατά του Θεού. Από την άλλη πλευρά, με βάση τις ανάγκες της ανθρωπότητας, ο Θεός ξεκίνησε ένα νέο έργο. Ο Κύριος Ιησούς εκτέλεσε το έργο της λύτρωσης έξω από το ναό. Εκείνοι που συνέχιζαν να εργάζονται με το έργο του Κυρίου Ιησού είχαν ξανά λάβει το έργο του Αγίου Πνεύματος και έζησαν στο φως και επανενώθηκαν με τον Κύριο, ενώ εκείνοι που έμειναν πεισματικά στις ιδέες, τις φαντασιώσεις τους και δεν δέχτηκαν τον Κύριο Ιησού ως τον Μεσσία έπεσαν στο σκοτάδι και έχασαν τη σωτηρία του Θεού.
Έχοντας καταλάβει το λόγο για τον οποίο ο ναός έμεινε έρημος στο τέλος της Εποχής του Νόμου, δεν μπορούσα να μην θυμηθώ ένα στίχο στην Αποκάλυψη "Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον" (Αποκ. 14:4). Αυτή είναι η καθοδήγηση που μας έδωσε ο Κύριος να αναζητήσουμε μια εκκλησία που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος.
Από: el.lesalut.org
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿