Με ποιον τρόπο μπορούμε να καλωσορίσουμε τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Ιησού;
Το να είναι σε θέση να καλωσορίσουν τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Ιησού είναι η μεγαλύτερη ευχή εκείνων που πιστεύουν ειλικρινώς στον Κύριο. Οπότε, με ποιον τρόπο μπορούμε να καλωσορίσουμε τον Κύριο Ιησού; Το κείμενο που ακολουθεί είναι συναναστροφή σχετικά με τα τρία κύρια μονοπάτια για να μπορέσουμε να καλωσορίσουμε μαζί την επιστροφή του Κυρίου.
1. Μη στηρίζεσαι σε αντιλήψεις και φαντασιώσεις, να έχεις μια καρδιά που σέβεται τον Θεό
Ο Θεός λέει: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Ιεχωβά. Αλλ' όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών». (Ησ. 55:8-9). «Πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι φτιαγμένοι από σάρκα, έχουν όλοι διαφθαρεί από τον Σατανά. Είναι στη φύση τους να αντιτίθενται στον Θεό και δεν είναι ισότιμοι του Θεού, πόσο μάλλον είναι ικανοί να παρέχουν συμβουλές σχετικά με το έργο του Θεού. Ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Ο άνθρωπος πρέπει να υποτάσσεται και δεν πρέπει να έχει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά σκόνη». (Πρόλογος). Ο Θεός είναι ο Κύριος της πλάσης, και το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν την εξουσία, τη δύναμη, τη θαυμασιότητα και τη σοφία Του. Ασχέτως με το αν οι πράξεις του Θεού είναι ευθυγραμμισμένες με τις αντιλήψεις μας και αν μπορούμε να τις καταλάβουμε, πρέπει όλοι να αναζητήσουμε, να αποδεχθούμε και να υποταχθούμε με μια καρδιά που σέβεται τον Θεό, καθώς Εκείνος είναι ο Δημιουργός. Αυτού του είδους τη λογική πρέπει να έχουμε εμείς, ως ανθρώπινα όντα. Αν είμαστε αλαζόνες και στηριζόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις για να οριοθετήσουμε το έργο του Θεού, αν είμαστε πάντα προσκολλημένοι σε πολλές από τις δικές μας ιδέες αναφορικά με την επιστροφή του Κυρίου, απαιτώντας να κάνει ο Θεός το ένα ή το άλλο, θα είμαστε επιρρεπείς στο να κάνουμε πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό. Ακριβώς όπως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εργαστεί - οι Φαρισαίοι δεν διέθεταν ούτε στο ελάχιστο καρδιά με σεβασμό προς τον Θεό, οπότε δεν ασχολήθηκαν με την αναζήτηση σχετικά με το έργο Του. Γνώριζαν καλά πως τα λόγια που έλεγε ο Κύριος Ιησούς είχαν εξουσία και δύναμη, αλλά εξακολούθησαν αλαζονικά να θεωρούν τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις ως την αλήθεια, πιστεύοντας πως, όταν θα ερχόταν ο Θεός, το όνομά του θα ήταν Μεσσίας και πως θα γεννιόταν μέσα σε μια αριστοκρατική γενιά για να γίνει ο Βασιλεύς των Ιουδαίων. Όμως, όταν ο Θεός ήρθε, το όνομά του ήταν Ιησούς και γεννήθηκε μέσα σε μια συνηθισμένη οικογένεια. Ούτε και ενεργούσε σαν βασιλιάς τους, έτσι οι Φαρισαίοι τον έκριναν σκεφτόμενοι πως ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ο Μεσσίας και δεν ήταν Θεός. Και βασισμένοι σ' αυτά που φαντάζονταν, οι Φαρισαίοι πίστευαν πως όταν θα ερχόταν ο Μεσσίας, θα διαφώτιζε πρώτα εκείνους και θα αποκαλυπτόταν πρώτα σε εκείνους και πως θα εργαζόταν μέσα στον ναό. Δεν σκέφτονταν πως Εκείνος θα εργαζόταν και θα κήρυττε ανάμεσα σε ανθρώπους τόσο χαμηλού επιπέδου όπως πόρνες, ταβερνιάρηδες και ψαράδες∙ πίστευαν πως Εκείνος θα συνέχιζε να τους καθοδηγεί να τηρούν τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης. Όμως, ο Κύριος Ιησούς, στην εκτέλεση του έργου Του, βγήκε από τον ναό και συχνά καθόταν για να μοιραστεί το ψωμί μαζί με αμαρτωλούς. Δίδασκε και εργαζόταν ανάμεσα στους συνηθισμένους ανθρώπους, εργαζόταν το Σάββατο, επέτρεπε στους μαθητές του να μαζεύουν και να τρώνε σιτηρά τη μέρα του Σαββάτου, και απαιτούσε από τους ακολούθους Του να τηρούν τις διδαχές της νέας εποχής, και ούτω καθεξής. Αλλά οι Φαρισαίοι, αλαζονικά και με πείσμα, παρέμειναν προσκολλημένοι στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις, αντιστεκόμενοι, καταδικάζοντας, κρίνοντας και βλασφημώντας τον Κύριο Ιησού με όλη τους τη δύναμη. Στο τέλος, συνωμότησαν με τη ρωμαϊκή κυβέρνηση για να Τον σταυρώσουν∙ αυτό ήταν πολύ σοβαρή ύβρις προς τη διάθεση του Θεού και υπέστησαν τη δίκαιη τιμωρία του Θεού. Η αποτυχία των Φαρισαίων μάς δείχνει ξεκάθαρα πως το να στηριζόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις όσον αφορά την προσέγγισή μας στα λόγια και το έργο του Θεού, κάνει πιθανόν για εμάς το να αντισταθούμε στον Θεό και να εξυβρίσουμε τη διάθεσή Του. Αυτό οδηγεί στην απόρριψη και την τιμωρία από τον Θεό. Άρα, για να καλωσορίσουμε τον ερχομό του Κυρίου, δεν μπορούμε με κανέναν τρόπο να οριοθετούμε ή να κρίνουμε την έλευση του Θεού βασισμένοι στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις. Αντίθετα, πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτά τα πράγματα, να διατηρούμε μια καρδιά που έχει φόβο Θεού και να αναζητούμε την αλήθεια με ανοιχτό μυαλό, βασισμένοι στα λόγια του Κυρίου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Ακριβώς όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή». (Ματθ. 5:3,6)
2. Να αναζητάς και να διερευνάς ενεργά την αληθινή οδό
3. Εστίασε στο να ακούσεις τη φωνή του Θεού
Άρα, με ποιον τρόπο μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; Αυτό δεν εξαρτάται από το πόσο υψηλό είναι το επίπεδό μας ή για πόσο πολύ καιρό πιστεύουμε, αλλά εξαρτάται από το ένστικτό μας, τη σύνεση μέσα στο πνεύμα μας, εκείνο το μοιρασμένο συναίσθημα μέσα στην καρδιά μας. Οποιοσδήποτε έχει καρδιά και πνεύμα μπορεί χωρίς αμφιβολία να το νιώσει. Ακριβώς όπως είπε ο Ιεχωβάς: «Ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με· και κάμνων έλεος εις χιλιάδας γενεών των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου». (Δευτ. 5:9-10). Όταν ο Ιεχωβάς Θεός έδωσε μια υπόσχεση στον Αβραάμ, είπε: «Και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντάς σε, και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης». (Γέν. 12:2-3). Και ο Κύριος Ιησούς είπε το εξής: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού». (Ματθ. 5:10-11). Επίσης, όταν ο Κύριος Ιησούς καταράστηκε τους Φαρισαίους, είπε: «Αλλ' ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί,» (Ματθ. 23:13). «Όφεις, γεννήματα εχιδνών· πως θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης;» (Ματθ. 23:33). Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, όλοι μας μπορούμε να δούμε πως είναι η αλήθεια, πως κατέχουν δύναμη και εξουσία και είναι πράγματα που δεν θα μπορούσαν να προέρχονται από το στόμα κανενός ανθρώπου. Τα λόγια του Θεού ξεκλειδώνουν τα μυστήρια και μας λένε για το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, το οποίο δεν ξέραμε ποτέ πριν. Τα λόγια του Θεού μπαίνουν κατευθείαν στην καρδιά της διεφθαρμένης ουσίας των ανθρώπων και μπορούν ακόμη και να εκθέσουν τη διαφθορά που κρύβεται στα άδυτα της καρδιάς μας. Αυτό μας επιτρέπει να δούμε τη φύση και την ουσία κάθε είδους ανθρώπου. Επίσης, τα λόγια του Θεού παρέχουν τρόπους συντήρησης για τη ζωή μας, καταδεικνύοντας σε εμάς ένα συγκεκριμένο μονοπάτι για να κάνουμε πράξη και λύνοντας τις πρακτικές δυσκολίες μας, ακριβώς όπως ο Κύριος Ιησούς μίλησε για αλήθειες τέτοιου είδους όπως με ποιον τρόπο να συμπεριφερόμαστε στους άλλους και πώς να προσεγγίζουμε τους εχθρούς μας. Αυτό μας έδωσε ένα ξεκάθαρο μονοπάτι για να κάνουμε πράξη στην αλληλεπίδρασή μας με άλλους και τότε μάθαμε πώς να συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους. Αυτές είναι οι αρχές σχετικά με τον τρόπο για να διακρίνουμε εάν κάτι είναι η φωνή του Θεού ή όχι.
Στην πραγματικότητα, οι μαθητές που ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού την Εποχή της Χάριτος, όπως ο Πέτρος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, ήταν όλοι άνθρωποι που Τον άκουσαν να μιλά και να κηρύττει και ένιωσαν πως τα λόγια Του ήταν γεμάτα από εξουσία και δύναμη, πως κατείχαν την αλήθεια. Ένιωσαν πως ήταν ο Θεός που μιλούσε, και γι' αυτόν τον λόγο αναγνώρισαν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που θα ερχόταν, κι έτσι ακολούθησαν τον Κύριο και κέρδισαν τη σωτηρία Του. Και ήταν και ο Ναθαναήλ, που κατάλαβε μέσα στην καρδιά του πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού όταν άκουσε τον Κύριο να του λέει: «Ιδού, αληθώς Ισραηλίτης, εις τον οποίον δόλος δεν υπάρχει». (Ιωάν 1:47) «Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξη, όντα υποκάτω της συκής, είδόν σε». (Ιωάν. 1:48). Κατάλαβε τότε πως ο Κύριος ήταν ο Βασιλεύς των Ισραηλιτών, επειδή, παρόλο που ο Κύριος Ιησούς δεν τον είχε συναντήσει ποτέ πριν, ωστόσο γνώριζε πως εκείνος προσευχόταν σιωπηλά, και είπε πως ο Ναθαναήλ δεν είχε καθόλου πονηριά. Ο Ναθαναήλ σκέφτηκε πως μόνο ο Θεός μπορεί να εξετάζει την καρδιά του ανθρώπου∙ οι κοινοί άνθρωποι δεν έχουν σε καμία περίπτωση αυτήν την ικανότητα, αυτήν την εξουσία. Γι' αυτό, όταν συναντήσουμε τα λόγια που έχουν ειπωθεί από τον Κύριο τις έσχατες ημέρες, εφόσον τα επεξεργαστούμε ειλικρινά και προσεκτικά και ακούσουμε με την καρδιά μας, θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού. Όλοι εκείνοι που είναι σε θέση να ακούσουν τη φωνή του Θεού και που Τον αποδέχονται και υποτάσσονται σε Εκείνον, θα καλωσορίσουν την επιστροφή του Κυρίου και θα αρπαχθούν ενώπιον του θρόνου του Θεού για να παρευρεθούν στο γαμήλιο γεύμα του Αμνού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι σοφές παρθένοι και είναι οι περισσότερο ευλογημένοι από όλους.
Τώρα, έχουμε κερδίσει κάποια κατανόηση των τριών μονοπατιών για να καλωσορίσουμε την έλευση του Κυρίου. Το πρώτο είναι να μη στηριζόμαστε σε αντιλήψεις και φαντασιώσεις, και να έχουμε μια καρδιά που σέβεται τον Θεό. Το δεύτερο, να αναζητούμε και να διερευνούμε ενεργά την αληθινή οδό. Το τρίτο, να εστιάζουμε στο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Πιστεύω πως εάν κάνουμε πράξη σύμφωνα με αυτά τα τρία μονοπάτια, σίγουρα θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου Ιησού.
Ο Θεός μεθ' ημών, Αμήν!
Γιαν-τσιν
❀*¨*•.¸¸✿ .•*¨*•.¸¸ ❀*¨*•.¸¸✿ .•*¨*•.¸¸ ✿❀*¨*•.¸¸✿ .•*¨*•.¸¸ ✿
Προτεινόμενα: Γιατί ο Κύριος Ιησούς καλείται Χριστός;