Ορθόδοξες γυναίκες: Πώς μπορεί να γίνει γάμος χωρίς «άρτο»
Ένα πρωί, μια ηλιαχτίδα έλαμψε μέσα στο σπίτι και έβαψε το πάτωμα χρυσό. Η Κιανούι άνοιξε τα μάτια της και τεντώθηκε, τη στιγμή όμως που ετοιμαζόταν να σηκωθεί από το κρεβάτι, χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσε και άκουσε τη φίλη της τη Λίλι στο άλλο άκρο της γραμμής. «Κιανούι, παντρεύομαι την επόμενη Κυριακή, πρέπει να έλθεις! ...»
Όταν άκουσε τα καλά νέα για τον γάμο της φίλης της, η Κιανούι χάρηκε γι' αυτήν. Σκέφτηκε: «Πάρα πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να συστήσουν ένα αγόρι για τη Λίλι, κι όλοι οι άνδρες ήταν από καλές οικογένειες, όμως εκείνη δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένη. Τώρα παντρεύεται, οπότε η οικογένεια του συζύγου της πρέπει να είναι πολύ ευκατάστατη».
Την ημέρα του γάμου της Λίλι, η Κιανούι ξύπνησε νωρίς για να ντυθεί και να κάνει το μακιγιάζ της. Έφθασε στο σπίτι της Λίλι γύρω στις 10 και, όταν πέρασε την πόρτα, σοκαρίστηκε από το νέο σπίτι που είδε, το ευρύχωρο καθιστικό του, την όμορφη διακόσμηση και τα μοντέρνα, πολυτελή έπιπλα.... Το σπίτι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μόνον ως «υπέροχο». Στην καρδιά της φύτρωσε ο σπόρος του θαυμασμού: δεν είναι περίεργο που παντρεύεται η Λίλι! Ο σύζυγός της πρέπει να είναι απίστευτα πλούσιος!
Έπειτα, όταν η Κιανούι έφτασε στον γάμο, συγκλονίστηκε ακόμη περισσότερο από την πασιφανή πολυτέλεια: ο γάμος γινόταν σ' ένα ξενοδοχείο πολλών αστέρων, το MC ήταν το πλέον διάσημο μέρος για δεξιώσεις της περιοχής και όλα τα αυτοκίνητα στην πομπή ήταν τα κορυφαία μοντέλα κάθε μάρκας. Ενόσω συνειδητοποιούσε τα όσα είχε μπροστά στα μάτια της, η Κιανούι ένιωθε και φθόνο και ζήλια. Δεν μπορούσε παρά να αναστενάξει και να σκεφτεί: «Στο σχολείο, και στους βαθμούς και στην εμφάνιση, ήμουν ανώτερη από τη Λίλι, τώρα όμως, υστερώ από κάθε άποψη. Πέρα από το μεγαλείο του γάμου, ακόμα και το σπίτι που ζω εδώ και χρόνια δεν είναι και πάλι παρά ένα κοινό μπανγκαλόου. Μπορεί να δουλεύω όλη μου τη ζωή και πάλι να μην ζήσω ποτέ μια ζωή τόσο πολυτελή όσο η Λίλι». Η Κιανούι αισθανόταν εντελώς χαμένη κι άρχισε να λυπάται που είχε απλά πρότυπα, όταν ξεκίνησε πρώτη φορά να ψάχνει αγόρι. Ζητούσε μόνο ο μελλοντικός σύντροφός της να είναι ειλικρινής και να μπορούν να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή μαζί στο μέλλον, με αποτέλεσμα μια απρόσεκτη αναζήτηση η οποία οδήγησε σ' έναν σύζυγο που δεν είχε την ικανότητα να κερδίζει χρήματα. Εάν μπορούσε να ξεκινήσει και πάλι από την αρχή, σκεφτόταν, θα έβρισκε έναν πλούσιο με σπίτι και αυτοκίνητο. Όμως, είναι πολύ αργά γι' αυτό τώρα. Η Κιανούι κούνησε απογοητευμένη το κεφάλι της. Για να μην βυθιστεί σε απελπισία και δίνει την αίσθηση της χαμένης, συνομίλησε με μερικές φίλες που δεν είχε δει για πολύ καιρό. Όμως και οι φίλες της έκαναν επίδειξη για τη δουλειά, το εισόδημα, τα οικογενειακά σπίτια, τα αυτοκίνητα των συζύγων τους.... Σε σύγκριση με τις φίλες της, η Κιανούι αισθανόταν ότι δεν είχε τίποτα για το οποίο ν' αξίζει να υπερηφανευθεί. Η αυτοεκτίμηση της Κιανούι είχε πληγωθεί σοβαρά και η διάθεσή της έπεσε. Δεν μπορούσε πια να κάθεται ακίνητη, έτσι απλώς έφαγε και έφυγε βιαστική.
Όταν έφτασε σπίτι, σκηνές από τα όσα είδε στον γάμο στροβιλίζονταν στο μυαλό της Κιανούι. Όλες οι φίλες της έμοιαζαν να τα πηγαίνουν καλύτερα από την ίδια. Δεν είχε πολλά χρήματα, δεν είχε αυτοκίνητο, δεν είχε καν διαμέρισμα σε μια πολυκατοικία, πόσο μάλλον τα θέλγητρα μιας πολυτελούς ζωής. Όσο περισσότερο σκεφτόταν, τόσο πιο θλιμμένη αισθανόταν. Νόμιζε ότι ένιωθε τόσο χαμένη τώρα, επειδή ο σύζυγός της ήταν ανίκανος. Εάν ο σύζυγός της προέρχονταν από μια πιο εύπορη οικογένεια ή εάν μπορούσε να κερδίζει πολλά χρήματα, τότε δεν θα είχε κι αυτή σπίτι και αυτοκίνητο κι έναν μικροαστικό τρόπο ζωής και δεν θα έκανε επίδειξη μπροστά στις φίλες της; Η σκέψη έκανε άσχημα γι' αυτήν όσα έβλεπε στο σπίτι, ειδικά την αδέξια ειλικρίνεια, την αδυναμία και την ανικανότητα του συζύγου της, που της φαίνονταν τώρα εξοργιστικά. Κάθε φορά που ο σύζυγός της έκανε κάτι που της ήταν και στο παραμικρό δυσάρεστο, έβρισκε μια δικαιολογία για να χάσει την ψυχραιμία της μαζί του, σαν έναν τρόπο να εκτονώσει τη δυσαρέσκειά της. Κάθε φορά που ο σύζυγός της έβλεπε την Κιανούι δυστυχισμένη, προσπαθούσε να την παρηγορήσει. Μολονότι η Κιανούι γνώριζε ότι ο σύζυγός της την αντιμετώπιζε καλά και την άφηνε να πράττει ανεξάρτητα σε όλα, αισθανόταν συνεχώς ταπεινωμένη. Δεν ήθελε να ζει μια τόσο συνηθισμένη ζωή, όπου φαινόταν αδύνατο να ξεφύγει από τη φτώχεια. Έτσι λοιπόν, η αρχικά αρμονική και άνετη οικογενειακή ζωή της περνούσε τώρα με συνεχείς καυγάδες. Σταδιακά, η Κιανούι αισθάνθηκε ότι ο σύζυγός της είχε αλλάξει. Στο παρελθόν, επέστρεφε από τη δουλειά και τη βοηθούσε με τις δουλειές του σπιτιού ενώ της μιλούσε, τώρα όμως ήταν ψυχρός απέναντί της. Ξεκίνησε να παίζει παιχνίδια στο τηλέφωνό του όποτε δεν είχε τίποτα να κάνει, και μόλις και μετά βίας μιλούσε μαζί της. Η περίεργη συμπεριφορά του απογοήτευσε ακόμη περισσότερο την Κιανούι. Σκεφτόταν: «Ήταν ήδη αρκετά ταπεινωτικό το ότι σε παντρεύτηκα, και τώρα μου συμπεριφέρεσαι έτσι. Πραγματικά δεν μπορώ να ζήσω έτσι!» Όσο περισσότερο το σκεφτόταν, τόσο πιο θλιμμένη και στενοχωρημένη ένιωθε. Δεν ήξερε πώς να συνεχίσει.
Αργότερα, η Κιανούι αποδέχθηκε το ευαγγέλιο του Θεού των εσχάτων ημερών. Πήγαινε συχνά σε συναντήσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές της για να διαβάσει τον λόγο του Θεού. Καθώς αλληλεπιδρούσε με τους αδελφούς και τις αδελφές της, είδε ότι όλοι ήταν πολύ ειλικρινείς και ευγενικοί. Εάν κάποιος είχε δυσκολίες ή ήταν μπερδεμένος, μπορούσαν να συζητούν ανοιχτά τα πράγματα μαζί και να αναζητούν την αλήθεια στον λόγο του Θεού. Δεν υπήρχε ανωτερότητα ή κατωτερότητα μεταξύ τους, κανένας δεν περιφρονούσε τον άλλο και όλοι βοηθούσαν, υποστήριζαν και προσέφεραν ο ένας στον άλλο. Όλοι επεδίωκαν την αλήθεια σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και ζούσαν έτσι μια ανθρώπινη ομοιότητα. Η Κιανούι μαγεύτηκε από αυτήν την ατμόσφαιρα κι άρχισε να αισθάνεται μια άνεση και μια ευτυχία που δεν είχε αισθανθεί ποτέ πριν.
Αργότερα, η Κιανούι διάβασε τα εξής λόγια του Θεού: «Ο καθένας συναντά πολλούς ανθρώπους στη ζωή του, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιος θα γίνει ο σύντροφός του στον γάμο. Παρόλο που όλοι έχουν τις δικές τους απόψεις και προσωπικές στάσεις για το θέμα του γάμου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιος θα γίνει, στο τέλος, το πραγματικό του έτερον ήμισυ, κι έτσι οι προσωπικές απόψεις του καθενός έχουν ελάχιστη σημασία. Αφού γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο που σου αρέσει, μπορείς να προσπαθήσεις να τον κατακτήσεις· ωστόσο, το αν ο άνθρωπος αυτός ενδιαφέρεται για εσένα και το αν θα γίνει ο σύντροφός σου, δεν είναι δική σου απόφαση. Το αντικείμενο της στοργής σου δεν είναι απαραίτητα το άτομο με το οποίο θα μπορέσεις να μοιραστείς τη ζωή σου· στο μεταξύ, κάποιος που ποτέ σου δεν περίμενες, μπαίνει αθόρυβα στη ζωή σου και γίνεται ο σύντροφός σου, το σημαντικότερο στοιχείο στη μοίρα σου, το άλλο σου μισό, ο άνθρωπος με τον οποίο η μοίρα σου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Έτσι, παρόλο που υπάρχουν εκατομμύρια γάμοι στον κόσμο, καθένας είναι διαφορετικός. Πόσοι γάμοι είναι ανεπαρκείς και πόσοι ευτυχισμένοι· πόσοι εκτείνονται στην Ανατολή και τη Δύση, και πόσοι στον Βορρά και τον Νότο· πόσοι αποτελούν το τέλειο ταίριασμα και πόσοι είναι ισότιμοι σε τάξη· πόσοι είναι ευτυχισμένοι και αρμονικοί, και πόσοι οδυνηροί και θλιβεροί· πόσοι αποτελούν το αντικείμενο της ζήλιας των άλλων, και πόσοι παρανοούνται και αποδοκιμάζονται από τους άλλους· πόσοι είναι γεμάτοι χαρά, πόσοι είναι γεμάτοι δάκρυα και προκαλούν απόγνωση... Στους αναρίθμητους αυτούς γάμους, οι άνθρωποι αποκαλύπτουν αφοσίωση και ισόβια δέσμευση προς τον γάμο, ή αγάπη, προσήλωση και την έννοια του αχώριστου, ή παραίτηση και αδυναμία συνεννόησης, ή προδοσία προς αυτόν, ακόμα και μίσος. Ανεξάρτητα από το αν ο γάμος ο ίδιος φέρει ευτυχία ή πόνο, η αποστολή του καθενός στον γάμο είναι προκαθορισμένη από τον Δημιουργό και δεν θα αλλάξει· όλοι πρέπει να την εκπληρώσουν. Επιπλέον, η προσωπική μοίρα που βρίσκεται πίσω από κάθε γάμο είναι αμετάβλητη· έχει καθοριστεί πολύ καιρό νωρίτερα από τον Δημιουργό». Όταν είδε τον λόγο του Θεού, η Κιανούι συνειδητοποίησε κάτι ξαφνικά. Κατάλαβε ότι οι γάμοι των ανθρώπων είναι προκαθορισμένοι από τον Θεό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να είναι με κάποιον που αγαπούν, όμως με κάποιον τρόπο καταλήγουν να παντρευτούν κάποιον άλλο, κι αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχουν άλλη επιλογή. Τώρα, η Κιανούι συνειδητοποιούσε ότι συναντήθηκε, γνώρισε και ζούσε με τον σύζυγό της, επειδή αυτή ήταν η ρύθμιση του Θεού για τη μοίρα της. Όταν όμως οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την κυριαρχία του Θεού και δεν υπακούνε στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του, έχουν τις δικές τους απαιτήσεις για τον γάμο, καθώς και τις δικές τους προτιμήσεις και επιδιώξεις. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν την όμορφη, κομψή ή ωραία εμφάνιση, σε μερικούς αρέσουν σύντροφοι που τα καταφέρνουν στα λόγια και μπορούν να τους νοιάζονται, ενώ άλλοι πάλι προτιμούν ικανούς, ισχυρούς και οικονομικά επιτυχημένους συντρόφους και ούτω καθεξής. Όταν οι σύντροφοί μας δεν πληρούν τις απαιτήσεις μας, ζούμε μες στο παράπονο, τους σνομπάρουμε ή θυμώνουμε, παλεύουμε, ή ακόμα και τους χωρίζουμε, κάνοντας να ζούμε οι ίδιοι και η οικογένειά μας μέσα στον πόνο. Η Κιανούι συνειδητοποίησε ότι επειδή δεν κατανοούσε ή δεν υπάκουε στην κυριαρχία του Θεού, ένιωθε συνεχώς ότι ο σύζυγός της ήταν ανίκανος, τον αντιπαθούσε και τον υποβίβαζε, κάτι που την έκανε να ζει μέσα στη δυστυχία, και δεν του έδειχνε καθημερινά παρά μια έκφραση κατάθλιψης, κάνοντας τη σχέση τους όλο και πιο απόμακρη. Η Κιανούι δεν ήθελε να ζει με τόσο πόνο, προσευχήθηκε λοιπόν στον Θεό για να εκφράσει την επιθυμία της να αποδεχτεί και να υπακούσει στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του, να μην είναι πλέον δυσαρεστημένη με τη ζωή της, να μην παραπονιέται για την ανικανότητα του συζύγου της, να πορευθεί ειρηνικά με τον σύζυγό της και να ζήσει ευτυχισμένη.
Μετά από αυτό, η στάση της Κιανούι απέναντι στον σύζυγό της βελτιώθηκε. Όταν κάτι δεν ήταν ικανοποιητικό στη ζωή της, δεν ήταν τόσο παράλογη όσο προηγουμένως, και δεν γκρίνιαζε πια ούτε παραπονιόταν στον σύζυγό της. Αντίθετα, πίστευε ότι ήταν η ρύθμιση του Θεού και ήταν πρόθυμη να υπακούσει, να αφήσει τον Θεό να την οδηγήσει και να την καθοδηγήσει και να μάθει να ζει σε αρμονία με τον σύζυγό της. Ο σύζυγός της είδε την αλλαγή στην Κιανούι και η στάση του απέναντί της βελτιώθηκε κι αυτή.
Μία μέρα, καθώς η Κιανούι επέστρεφε στο σπίτι των γονιών της, η γειτόνισσά της τη ρώτησε: «Δεν σε έχω δει εδώ και λίγα χρόνια. Εξακολουθείς να ζεις στο ίδιο μπανγκαλόου όπως τότε που παντρεύτηκες; Μήπως έχεις αγοράσει κιόλας διαμέρισμα;» Η καρδιά της Κιανούι ταράχτηκε. Ένιωσε αμηχανία και είπε με ένα διστακτικό γέλιο: «Όχι ακόμα». Η γειτόνισσά είπε: «Τη σήμερον ημέρα, οι νέοι θέλουν όλοι να ζουν σε διαμερίσματα. Είναι καθαρά, άνετα και ευχάριστα». Η Κιανούι απέφυγε τα μάτια της γειτόνισσάς της και βρήκε μια δικαιολογία: «Τα πόδια του πεθερού μου δεν είναι καλά, και γι' αυτό δυσκολεύεται να ανεβαίνει σκάλες. Νομίζω ότι τα μπανγκαλόου είναι μια χαρά. Ίσως αγοράσω διαμέρισμα στο μέλλον». Όταν έφυγε η γειτόνισσά της, η Κιανούι δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί με θλίψη: «Πού θα βρω ποτέ τα χρήματα για ένα διαμέρισμα;» Ασυνείδητα, η Κιανούι άρχισε να κατηγορεί τον σύζυγό της για την ενοχλητική ανικανότητά του. Μέσα στην οδύνη της, η Κιανούι ήλθε ενώπιον του Θεού και προσευχήθηκε: «Θεέ μου, αν και γνωρίζω ότι ο γάμος μου ήταν προκαθορισμένος από Σένα, όταν βλέπω άλλους να τα πηγαίνουν καλύτερα από μένα, εξακολουθώ να έχω παράπονα στην καρδιά μου και αισθάνομαι ότι ο σύζυγός μου δεν μπορεί να μου δώσει την ευτυχισμένη ζωή που θέλω. Δεν ξέρω πώς να ξεφύγω από αυτόν τον πόνο, γι' αυτό Σε παρακαλώ οδήγησε και καθοδήγησέ με».
Μία μέρα, η Κιανούι διάβασε τα εξής λόγια από το «Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ'»: «Η μία μετά την άλλη, όλες αυτές οι τάσεις επιφέρουν μια σατανική επίδραση, η οποία συνεχώς εκφυλίζει τον άνθρωπο, τον κάνει να χάνει συνεχώς τη συνείδηση, την ανθρώπινη φύση και τη λογική του, και υποβαθμίζει ολοένα περισσότερο την ηθική του και την ποιότητα του χαρακτήρα του, σε βαθμό που να μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι σήμερα, στην πλειονότητά τους, δεν έχουν καμία ακεραιότητα, καθόλου ανθρώπινη φύση, αλλά ούτε και συνείδηση, πόσο μάλλον λογική. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι τάσεις; Δεν είναι δυνατόν να διακρίνεις αυτές τις τάσεις με γυμνό οφθαλμό. Όταν φυσάει ο άνεμος των τάσεων, ίσως μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων να είναι αυτός που ορίζει τις τάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν να κάνουν κάτι, αποδέχονται ένα είδος ιδέας ή ένα είδος προοπτικής. Ωστόσο, οι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους, και λόγω της άγνοιάς τους, θα εξακολουθούν να μολύνονται συνεχώς, να αφομοιώνονται και να έλκονται από αυτού του είδους την τάση, μέχρι όλοι τους, χωρίς να το γνωρίζουν, να την αποδέχονται ακούσια, να βυθίζονται σ' αυτήν και να ελέγχονται από αυτήν. Αυτού του είδους οι τάσεις, η μία μετά την άλλη, τους ανθρώπους που δεν έχουν νου υγιή εν σώματι υγιεί, που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ την αλήθεια, που δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στο θετικό και το αρνητικό, τους κάνουν να αποδέχονται πρόθυμα τις όποιες τάσεις, τις απόψεις για τη ζωή και τις αξίες που προέρχονται από τον Σατανά. Αποδέχονται ό,τι τους λέει ο Σατανάς σχετικά με την προσέγγιση που πρέπει να έχουν απέναντι στη ζωή και τον τρόπο ζωής που τους "χαρίζει" ο Σατανάς. Δεν έχουν τη δύναμη ούτε την ικανότητα, πόσο μάλλον την επίγνωση, για να αντισταθούν». «Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο σατανικός, υπερόπτης, αλαζόνας, εγωιστής και κακοήθης. Δεν υπάρχει πλέον καμία στοργικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, κανένα αίσθημα αγάπης ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, καμία κατανόηση ανάμεσα στους συγγενείς και τους φίλους· οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει γεμάτες βία».
Από τον λόγο του Θεού, η Κιανούι κατάλαβε ότι όλη η δυστυχία συμβαίνει επειδή η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και επιδιώκει κακές κοσμικές τάσεις. Σε αυτήν την κακή κοινωνία, οι άνθρωποι κατακλύζονται και επηρεάζονται από κακές ιδέες, όπως «Το χρήμα προηγείται» «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» «Οι άνθρωποι αγωνίζονται να πάνε προς τα πάνω, όμως το νερό ρέει προς τα κάτω» και «Όπως το δέντρο ζει για τον φλοιό του, ο άνθρωπος ζει για το πρόσωπό του», όλοι λατρεύουν τα χρήματα και την απόλαυση υλικών αγαθών, επιδιώκουν να φορούν επώνυμες μάρκες, να τρώνε ακριβές λιχουδιές, να ζουν σε βίλες ξένου στυλ, να οδηγούν πολυτελή αυτοκίνητα και να ζουν μια ποιοτική ζωή ώστε να κερδίσουν το κεφάλαιο για να ανέλθουν στην κοινωνική κλίμακα και να επιδειχθούν. Όποιος έχει χρήματα και απολαμβάνει τις περισσότερες απολαύσεις είναι μια κλάση πάνω από τους άλλους, τα λόγια του έχουν βαρύτητα και όλοι τον θαυμάζουν και προσπαθούν να σχετίζονται μαζί του, ενώ όσοι δεν έχουν ταλέντο ή δεξιότητες θεωρούνται κατώτεροι από τους άλλους. Πλημμυρισμένοι με αυτές τις λανθασμένες και παράλογες απόψεις, οι άνθρωποι γίνονται ολοένα και πιο επιφανειακοί, ματαιόδοξοι, εγωιστές και άπληστοι, χάνουν εντελώς την ανθρωπιά, τη λογική και τη συνείδησή τους, μέχρι του σημείου όταν επιλέγουν τον σύντροφο του γάμου τους, κάποιοι να ζητούν συντρόφους που είναι από καλή οικογένεια ή έχουν τη δυνατότητα να κερδίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά, ώστε να μπορούν να ζουν μ' έναν πλούσιο τρόπο ζωής που κάνει τους άλλους να τους εκτιμούν, αλλά και προωθούν υπερβολικά παράλογες θεωρίες, όπως ότι «Οι πλούσιοι σύζυγοι κάνουν τις αξιόλογες συζύγους» και «Είναι καλύτερο να κάνεις καλό γάμο παρά καλές σπουδές», διαστρεβλώνοντας εντελώς την ιδέα του γάμου. Η αλήθεια είναι ότι η έννοια του γάμου είναι δύο άνθρωποι που αγαπούν ειλικρινά ο ένας τον άλλον και μοιράζονται μία βούληση, αποτελώντας οικογένεια. Απαιτεί και οι δύο σύντροφοι να αναλαμβάνουν βάρη και ευθύνες, να σέβονται, να βοηθούν και να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να διατηρούν μια ευτυχισμένη ζωή. Λόγω όμως της επιρροής των κακών αυτών τάσεων, οι άνθρωποι προσθέτουν πάρα πολλές προϋποθέσεις στον γάμο και η σχέση μεταξύ των συζύγων δεν είναι πλέον αγνή, αλλά γεμάτη ανταλλαγές και συναλλαγές. Οι άνθρωποι παντρεύονται όποιον έχει χρήματα ή εξουσία και αν το ένα μέρος μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των υλικών επιθυμιών ή της ματαιοδοξίας του άλλου, τότε ο γάμος μπορεί με μισή καρδιά να διατηρηθεί, διαφορετικά οι δύο σύντροφοι θα περιφρονούν και θα βλάπτουν ο ένας τον άλλον, ή και θα χωρίσουν ακόμη. Τα ποσοστά διαζυγίων και εκ νέου γάμων στην κοινωνία αυξάνονται και είναι σύνηθες ήδη να ακούμε για άνδρες με ερωμένες και γυναίκες με πλούσιους χορηγούς. Δεν οφείλονται όλα αυτά στο ότι οι άνθρωποι ζουν με τόσο λανθασμένες σκέψεις και αντιλήψεις; Όταν το συνειδητοποίησε αυτό, η Κιανούι διαπίστωσε ότι κι αυτή την είχαν δελεάσει και ζημιώσει οι κακές αυτές τάσεις. Προτού πάει στον γάμο της παλιάς συμμαθήτριάς της, η ζωή της με τον σύζυγό της ήταν σταθερή και ήρεμη, όταν όμως είδε ότι οι φίλες της είχαν όλες αυτοκίνητα και διαμερίσματα, ότι ήταν όλες πλουσιότερες από αυτήν, αισθάνθηκε ότι ήταν κατώτερη και ότι δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι μεταξύ τους. Όταν ο σύζυγός της δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της, τον θεωρούσε χυδαίο και ανίκανο και διατύπωνε καθημερινά παράπονα εις βάρος του, όχι μόνο κάνοντας τον εαυτό της δυστυχισμένο, αλλά και προκαλώντας στον άντρα της ατελείωτο πόνο. Η σχέση τους γίνονταν όλο και πιο απόμακρη και το σπίτι τους είχε χάσει την αρμονία και την άνεση του παρελθόντος.
Η Κιανούι σκέφτηκε με ποιον τρόπο είχε φερθεί στον σύζυγό της και αισθάνθηκε βαθιά λύπη, ταυτόχρονα ένιωσε δε ότι ο τρόπος ζωής που επιδίωκε για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία της ήταν λανθασμένος, ένα μέσο που χρησιμοποιούσε ο Σατανάς για να την κάνει να υποφέρει. Χωρίς την καθοδήγηση που βρήκε στον λόγο του Θεού, η Κιανούι θα συγκρινόταν συνεχώς με τις φίλες της και θα κατηγορούσε τον σύζυγό της όταν δεν τις ξεπερνούσε κι έτσι θα ζούσε με πόνο καθώς τη βασάνιζε ο Σατανάς, ή θα μπορούσε ακόμη και να διαλυθεί ο γάμος της. Η Κιανούι συνειδητοποίησε ότι πολλές από τις φίλες της, αν και ήταν παντρεμένες με πλούσιους και μπορούσαν να απολαύσουν μια πολυτελή ζωή, έμοιαζαν μόνο να περνούν μια λαμπερή και όμορφη ζωή και στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου ευτυχισμένες. Κάποιοι από τους συζύγους τους είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις, ερωμένες και έπαιζαν τριγύρω, αγνοώντας τις γυναίκες τους, χωρίς να νοιάζονται καθόλου γι' αυτές. Άλλες δεν είχαν καμία θέση και αξιοπρέπεια στο σπίτι και ζούσαν τόσο ταπεινά σαν να ήταν υπηρέτριες, χωρίς να τις σέβεται ο σύζυγος κι η οικογένειά τους. Κάποιες είχαν συζύγους με ασυμβίβαστες αντιλήψεις και προσωπικότητες, δεν υπήρχαν αληθινά συναισθήματα μεταξύ τους και συχνά διαφωνούσαν κι αντιμάχονταν. Υπήρχαν κι άλλα ακόμη παραδείγματα. Είχε ικανοποιηθεί μεν η ματαιοδοξία τους, πίσω όμως απ' αυτό υπήρχε ατελείωτη πικρία κι αδιέξοδα. Μπορούσε μια τέτοια ζωή να ονομάζεται ευτυχία; Η Κιανούι κούνησε το κεφάλι της. Δεν είναι αυτό που ήθελε. Μόλις το κατάλαβε, ήταν πρόθυμη να εγκαταλείψει τα μάταια αυτά πράγματα στην καρδιά της και να συμφιλιωθεί με τον σύζυγό της.
Αργότερα, η Κιανούι διάβασε ένα άλλο απόσπασμα του λόγου του Θεού: «Υπάρχει πιο απλός τρόπος για να ελευθερωθεί κανείς από την κατάσταση αυτή: να αποχαιρετήσει τον πρότερο τρόπο ζωής του, να πει αντίο στους προηγούμενους στόχους του στη ζωή, να συνοψίσει και να αναλύσει τον προηγούμενο τρόπο ζωής, τη φιλοσοφία, τις επιδιώξεις, τις επιθυμίες και τα ιδανικά του, και έπειτα να τα συγκρίνει με το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο, και να δει αν κάποιο από αυτά βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού, αν κάποιο από αυτά προσφέρει τις σωστές αξίες της ζωής, αν τον οδηγεί σε καλύτερη κατανόηση της αλήθειας και αν του επιτρέπει να ζει με την ανθρώπινη φύση και την εικόνα του ανθρώπου. Όταν ερευνάς επανειλημμένα και αναλύεις προσεκτικά τους διάφορους στόχους ζωής που επιδιώκουν οι άνθρωποι και τους ποικίλους τρόπους ζωής τους, θα βρεις πως ούτε ένας δεν ταιριάζει με την αρχική πρόθεση που είχε ο Δημιουργός όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα. Όλοι τους απομακρύνουν τους ανθρώπους από την κυριαρχία και τη φροντίδα του Δημιουργού· είναι όλοι τους λάκκοι στους οποίους πέφτει η ανθρωπότητα και οι οποίοι τους οδηγούν στην κόλαση. Αφού το αναγνωρίσεις αυτό, η αποστολή σου είναι να αφήσεις στην άκρη την παλιά σου άποψη για τη ζωή, να μείνεις μακριά από τις διάφορες παγίδες, να αφήσεις τον Θεό να πάρει τον έλεγχο της ζωής σου και να κάνει διευθετήσεις για εσένα, να προσπαθήσεις απλώς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και την καθοδήγηση του Θεού, να μην έχεις επιλογή και να γίνεις ένας άνθρωπος που λατρεύει τον Θεό».
Αφού διάβασε τον λόγο του Θεού, η Κιανούι αναπόφευκτα φορτίστηκε με περίπλοκα συναισθήματα: «Στο παρελθόν, επιδίωκα έναν τρόπο ζωής βασισμένο σε στόχους που επιθυμούσα τους οποίους ενέπνεε ο Σατανάς, κι αυτό ήταν πολύ οδυνηρό. Όταν μου έλειπε η αλήθεια, απλώς και μόνο έπαιζε μαζί μου ο Σατανάς και σπαταλούσα τη ζωή μου σε άσκοπες επιδιώξεις». Μόνο τότε ξύπνησε, αποφάσισε να εγκαταλείψει τις λανθασμένες απόψεις της για τη ζωή και τις λανθασμένες αξίες και να μην ακολουθεί πια κακές τάσεις, ούτε να επιδιώκει μια υλική ζωή υψηλής ποιότητας. Αντίθετα, ήθελε να υπακούει στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού, να φέρεται σωστά στον σύζυγό της και να είναι ικανοποιημένη με το να έχει επαρκή τροφή και ρούχα. Καθώς ζύγιζε αυτά τα πράγματα, η Κιανούι σκέφτηκε ότι αν και ο σύζυγός της δεν είχε πολλά χρήματα, δεν μπορούσε να της δώσει μια πολυτελή υλική ζωή, ούτε και να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία της, ήταν πρακτικός, αξιόπιστος και προβλέψιμος, εξέταζε τα πράγματα εμπεριστατωμένα και είχε γνήσια συναισθήματα γι' αυτήν. Ακόμη και όταν συμπεριφερόταν παράλογα, ο σύζυγός της την ανεχόταν και την άφηνε να πράττει όπως νομίζει και, το σημαντικότερο, δεν της αντιτίθετο στην πίστη της στον Θεό. Σε σύγκριση με την ανώτερη υλική ζωή, ήταν πολύ ευτυχισμένη που είχε βρει έναν άνθρωπο που μπορούσε να τη φροντίζει, οπότε η Κιανούι θεώρησε ότι ο γάμος που είχε ρυθμίσει ο Θεός γι' αυτήν ήταν ο καλύτερος. Εάν είχε βρει έναν πλούσιο σύζυγο και ζούσε μια πλούσια ζωή, η ζωή της θα ήταν πιθανότατα γεμάτη φαγητά, ποτά και παιχνίδι και ίσως δεν είχε την ευκαιρία να έλθει προς τον Θεό, να ακούσει τη φωνή του Δημιουργού και να καταλάβει τόσα πολλά μυστήρια της αλήθειας, ούτε θα διέκρινε τον τρόπο με τον οποίο ο Σατανάς διαφθείρει την ανθρωπότητα ή τις κακές τάσεις. Η Κιανούι κατανόησε επιτέλους ότι, ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιος ή φτωχός είναι κανείς, ο μόνος τρόπος για να κερδίσει την αληθινή ευτυχία είναι με το να έχει το κατάλληλο περιβάλλον για να πιστεύει στον Θεό και να Τον λατρεύει, να επιδιώκει την αλήθεια και να εκπληρώνει τα καθήκοντα του δημιουργήματος που είναι να ξεπληρώνει την αγάπη του Θεού.
Μόλις κατάλαβε αυτά τα πράγματα, υπήρξε μια σημαντική αλλαγή στη στάση της απέναντι στον σύζυγό της. Δεν παραπονείτο πλέον για την ανικανότητα του συζύγου της και τον φρόντιζε και τον καταλάβαινε πολύ περισσότερο. Σταδιακά άρχισε να επικοινωνεί όλο και περισσότερο μαζί του. Ο σύζυγός της ήταν ευχαριστημένος με την αλλαγή της. Τη χαιρετούσε πάντοτε με το χαμόγελο και το σπίτι τους έγινε πολύ πιο αρμονικό και άνετο. Η Κιανούι ήταν πολύ ευγνώμων στον Θεό για τη σωτηρία και την καθοδήγησή Του. Η μόνη της επιθυμία πλέον ήταν να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού στη ζωή της, να αγωνίζεται με όλη της τη δύναμη ώστε να επιδιώκει την αλήθεια και να εκπληρώνει τα καθήκοντά της, διότι αυτή είναι η πιο σωστή πορεία στη ζωή. Δόξα τω Θεώ!
Από τη Ζανγκ Γιουν, Κίνα
Σχετικά άρθρα: Γιατί ο Κύριος Ιησούς καλείται Χριστός;