Είναι ο Κύριος Ιησούς ο Υιός του Θεού;
«Αν ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ο Υιός του Θεού, πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός πως στο Κατά Ματθαίον 3:17 λέει το εξής: "Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην"».
Αφού λάβαμε τη χάρη και επιστρέψαμε στον Κύριο, διαβάσαμε στο Κατά Ματθαίον 3:17 τα εξής: «Και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα· Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». Επίσης, όταν ο Κύριος Ιησούς δίδασκε τους μαθητές, και Εκείνος αποκάλεσε τον επουράνιο Θεό, Πατέρα, λέγοντας στην προσευχή Του στη Γεθσημανή: «Πάτερ μου,» Αυτό μας κάνει να νομίζουμε πως ο Κύριος είναι ο Υιός, και αυτό το ίδιο νομίζουν όλοι όσοι ακολουθούν τον Κύριο Ιησού τα τελευταία δυο χιλιάδες και περισσότερα χρόνια. Όμως, κάποιοι αδελφοί και αδελφές επίσης διάβασαν στη Βίβλο πως όταν ο Φίλιππος ζήτησε από τον Κύριο Ιησού να κάνει τον Πατέρα να παρουσιαστεί σ' αυτούς, ο Κύριος Ιησούς είπε στον Φίλιππο: «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα». (Ιωάν. 14:9-10). Επίσης: «Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα». (Ιωάν. 10:30). Οπότε, κάποιοι από τους αδελφούς και τις αδελφές μας έχουν μπερδευτεί: «Εφόσον ο Κύριος Ιησούς είναι ο αγαπητός Υιός του Θεού, γιατί λέει: "Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί;" και "Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα"; Εδώ μοιάζει σαν να μας λέει ο Κύριος πως Εκείνος είναι ο Θεός ο ίδιος, και πως ο Πατέρας και ο Υιός είναι κάτι αδιαίρετο, οπότε ο Κύριος Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού ή ο Θεός ο ίδιος;» Ας συναναστραφούμε σήμερα σχετικά μ' αυτό το ερώτημα.
Η αρχή της αντίληψης του Πατρός και του Υιού
Όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε για να ζήσει ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος, ξεκίνησε το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, θέτοντας μ' αυτόν τον τρόπο ένα τέλος στην Εποχή του Νόμου και εγκαινιάζοντας την Εποχή της Χάριτος, και έζησε και διέμεινε με το ανθρώπινο γένος σ' αυτόν τον κόσμο. Έπειτα, το Άγιο Πνεύμα καταμαρτύρησε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο αγαπητός Υιός του Θεού, και ο Κύριος Ιησούς αποκάλεσε τον επουράνιο Θεό, Πατέρα, και έτσι οι άνθρωποι σκέφτηκαν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού. Η αντίληψη του Πατρός και του Υιού διαδόθηκε από εκεί. Αλλά, ας σταματήσουμε λίγο και ας σκεφτούμε - στη Γένεση, είναι καταγεγραμμένο πως ο Θεός είπε ότι έχει έναν γιο;
Είναι αληθινή η ιδέα του Πατρός και του Υιού;
Σίγουρα, όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές μας που έχουν διαβάσει τη Βίβλο ξέρουν πως ο Θεός στη Γένεση ποτέ δεν δήλωσε πως έχει έναν γιο, και πως όταν ο Ιεχωβάς εργαζόταν την Εποχή του Νόμου, ποτέ δεν είπε πως έχει έναν γιο. Ήταν την περίοδο που εργαζόταν ο Κύριος Ιησούς που είπε στους μαθητές Του: «Όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· ... Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι».(Ιωάν. 14:9-14). Και από αυτά τα λόγια: «Όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα·» «Τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα,» μπορούμε να δούμε πως ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός ο ίδιος. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός ενσαρκωμένος, το επουράνιο Πνεύμα του Θεού που πραγματώθηκε στη σάρκα για να επιτελέσει το έργο του Θεού. Όχι μόνο κατείχε την κανονική ανθρώπινη φύση και την πλήρη θεότητα, αλλά και η ουσία Του ήταν ο ίδιος ο Θεός, κάτι που γίνεται σαφές στο εξής εδάφιο: «Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα, αντιθέτως είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση υποτάσσονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η υπόσταση του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου». Ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός, και παρόλο που εξωτερικά εμφανιζόταν φυσιολογικός και συνηθισμένος, ήταν η πραγμάτωση του Πνεύματος του Θεού. Όταν ο Κύριος Ιησούς εργαζόταν, εξέφρασε μια ελεήμονα, συμπονετική διάθεση, έθεσε τέλος στην Εποχή του Νόμου, εγκαινίασε την Εποχή της Χάριτος, κήρυξε το δόγμα: «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». (Ματθ. 3:2). δίδαξε στους ανθρώπους να αγαπούν τους πλησίον τους όπως τους εαυτούς τους, να συγχωρούν εις τον αιώνα τον άπαντα, να αγαπούν τους εχθρούς τους, και ούτω καθεξής, όπως επίσης και έδωσε στους ανθρώπους ένα καινούργιο μονοπάτι για να κάνουν πράξη. Τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού είχαν εξουσία και δύναμη∙ είχε την ικανότητα να θεραπεύει τους αρρώστους και να εξορκίζει τους δαίμονες, να δείχνει τα σημεία και τα θαύματα του Θεού, να κατευνάζει τον άνεμο και τα κύματα με μια λέξη, να φέρνει τους νεκρούς πίσω στη ζωή, να ταΐζει πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε καρβέλια ψωμί και δύο ψάρια, και άλλα πολλά, και τελικά, ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας και να σηκώσει το βάρος των αμαρτιών του ανθρώπινου γένους. Από το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού, είναι απολύτως προφανές πως αυτά που εξέφρασε ο Κύριος Ιησούς ήταν η διάθεση του ίδιου του Θεού, όλα όσα ο Θεός έχει και είναι, και επίσης πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ζων Θεός ο ίδιος, η εμφάνιση του ενός αληθινού Θεού. Άρα, υπάρχει μόνο ένας Θεός, και η αντίληψη του Πατρός και του Υιού είναι λανθασμένη.
Γιατί ο Κύριος Ιησούς αποκάλεσε Πατέρα τον επουράνιο Θεό όταν προσευχήθηκε;
Ίσως κάποιοι αδελφοί και αδελφές ρωτήσουν: «Ακόμη κι αν ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Θεός ο ίδιος, γιατί προσευχήθηκε στον Πατέρα όταν προσευχήθηκε;» Ας διαβάσουμε ένα εδάφιο που αφορά αυτό το ερώτημα: «Όταν ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα όταν προσευχόταν, αυτό έγινε μόνο διαμέσου της οπτικής ενός δημιουργημένου ανθρώπου, μόνο επειδή το Πνεύμα του Θεού είχε ενδυθεί ως συνηθισμένος και κανονικός άνθρωπος και είχε το εξωτερικό κάλυμμα ενός δημιουργημένου όντος. Ακόμη κι αν μέσα Του ήταν το Πνεύμα του Θεού, η εξωτερική Του εμφάνιση εξακολουθούσε να είναι αυτή ενός συνηθισμένου ανθρώπου· με άλλα λόγια, είχε γίνει ο "Υιός του ανθρώπου" για τον οποίο μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ιησού. Δεδομένου ότι ονομάζεται Υιός του ανθρώπου, είναι άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα, εν πάση περιπτώσει κάποιος με το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου) που γεννιέται σε μια κανονική οικογένεια συνηθισμένων ανθρώπων. Επομένως, το ότι ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, ήταν το ίδιο με το πώς κι εσείς αρχικά Τον αποκαλέσατε Πατέρα· το έκανε από την οπτική ενός δημιουργημένου ανθρώπου. Θυμάστε ακόμα την προσευχή του Κυρίου που σας δίδαξε ο Ιησούς να απομνημονεύσετε; "Πάτερ ημών...". Ζήτησε από όλους τους ανθρώπους να αποκαλέσουν τον Θεό στον ουρανό Πατέρα. Και εφόσον Τον αποκάλεσε και ο ίδιος Πατέρα, το έπραξε από την οπτική ενός ατόμου που βρίσκεται σε ισότιμη βάση με όλους εσάς· δεδομένου ότι αποκαλέσατε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς θεωρούσε τον εαυτό Του ισότιμο με εσάς και έναν άνθρωπο επί της γης που επέλεξε ο Θεός (δηλαδή, ο Υιός του Θεού). Αν αποκαλείτε τον Θεό "Πατέρα", δεν είναι γιατί είστε ένα δημιουργημένο ον; Όσο μεγάλη κι αν είναι η εξουσία του Ιησού στη γη, πριν από τη σταύρωση ήταν απλώς Υιός του ανθρώπου, κυβερνούμενος από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, από τον Θεό) και ένα από τα δημιουργημένα όντα της γης, γιατί δεν είχε ολοκληρώσει ακόμη το έργο Του. Επομένως, το ότι αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, έδειχνε απλώς την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή Του. Ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται στον Θεό (δηλαδή, στο Πνεύμα στον ουρανό), όμως, δεν αποδεικνύει ότι είναι ο Υιός του Πνεύματος του Θεού στον ουρανό. Αντιθέτως, δείχνει απλώς ότι η άποψή Του είναι διαφορετική».
Από αυτό το εδάφιο, μπορούμε να δούμε πως όταν ο Κύριος Ιησούς προσευχήθηκε και αποκάλεσε Πατέρα τον επουράνιο Θεό, μιλούσε απλώς από την σκοπιά ενός δημιουργημένου πλάσματος, δηλαδή από την σκοπιά του ανθρώπινου γένους, όμως αυτό δεν αποδεικνύει πως ο Κύριος Ιησούς είναι ο Υιός του επουράνιο Πνεύματος του Θεού. Πριν να σταυρωθεί, η ταυτότητά Του ήταν εκείνη του Υιού του ανθρώπου, είχε κανονική ανθρώπινη φύση και η εμφάνισή του ήταν αυτή ενός συνηθισμένου ατόμου. Ζούσε μια κανονική ζωή, έτρωγε, έπινε και φορούσε ρούχα, και δεν ήταν καθόλου υπερφυσικός. Γι αυτό, ο Κύριος Ιησούς προσευχήθηκε στον Θεό από την σκοπιά ενός δημιουργημένου πλάσματος, κάτι το οποίο επιδεικνύει τέλεια την ταπεινότητα και την υπακοή του Κυρίου Ιησού Χριστού. Όμως, ανεξάρτητα από τον τόνο ή τη μορφή της επίκλησης την οποία ο Κύριος Ιησούς χρησιμοποιούσε στις προσευχές Του, η ουσία Του εξακολουθούσε να είναι αυτή του ίδιου του Θεού που την έλεγχε το Άγιο Πνεύμα. Είχε και την κανονική ανθρώπινη φύση και την πλήρη θεότητα. Ιδιαίτερα όταν ο Κύριος εργαζόταν επίσημα, όταν δίδασκε ή εκτελούσε θαύματα, ελεγχόταν πλήρως από το Άγιο Πνεύμα. Σαν Θεός που ήταν, μπορούσε να εκφράσει ολόκληρη την αλήθεια, να εκφράσει τη διάθεση του Θεού και όλα όσα ο Θεός έχει και είναι, να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια, την οδό και τη ζωή, να αποκαλύψει τα επουράνια μυστήρια, δηλαδή μπορούμε να πούμε πως ο επουράνιος Θεός επιτελούσε το έργο Του ενσαρκωμένος. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Γιατί ο επουράνιος Θεός καταμαρτύρησε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο αγαπημένος του Υιός;
Ίσως κάποιοι αδελφοί και αδελφές ρωτήσουν επίσης: «Αν ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ο Υιός του Θεού, πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός πως στο Κατά Ματθαίον 3:17 λέει το εξής: "Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην"». Ας δούμε ένα άλλο εδάφιο: «Υπάρχουν ακόμα εκείνοι που ισχυρίζονται: "Δεν είπε ο Θεός κατηγορηματικά ότι ο Ιησούς ήταν ο αγαπημένος του Υιός;" Τα λόγια "Ο Ιησούς είναι ο αγαπημένος Υιός του Θεού, με τον οποίο είναι πολύ ευχαριστημένος" σίγουρα ειπώθηκαν από τον ίδιο τον Θεό. Αυτός ήταν ο Θεός που γινόταν μάρτυρας του εαυτού Του, απλώς από μια διαφορετική οπτική, εκείνη του Πνεύματος στον ουρανό που γίνεται μάρτυρας της δικής Του ενσάρκωσης. Ο Ιησούς είναι η ενσάρκωσή Του, και όχι ο Υιός Του στον ουρανό. Καταλαβαίνεις; Μήπως τα λόγια του Ιησού: "Ο Πατέρας είναι μέσα Μου και Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα" δείχνουν ότι Αυτοί είναι ένα Πνεύμα; Και δεν είναι εξαιτίας της ενσάρκωσης ότι χωρίστηκαν μεταξύ του ουρανού και της γης; Στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι ένα· όπως και να 'χει, είναι απλώς ο Θεός που γίνεται μάρτυρας του εαυτού Του. [...] Αλλά εκείνη την εποχή, το Πνεύμα στον ουρανό δήλωσε μόνο ότι ήταν ο αγαπημένος Υιός του Θεού και δεν έκανε καμία αναφορά στο ότι ήταν ο μόνος Υιός του Θεού. Αυτό απλώς δεν συνέβη. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να έχει ένα μοναχοπαίδι; Τότε ο Θεός δεν θα γινόταν άνθρωπος; Επειδή ήταν η ενσάρκωση, ονομάστηκε ο αγαπημένος Υιός του Θεού και, από αυτό, προήλθε η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού. Ήταν απλώς λόγω του διαχωρισμού μεταξύ ουρανού και γης».
Από αυτό το εδάφιο, μπορούμε να καταλάβουμε πως όταν το Άγιο Πνεύμα καταμαρτύρησε πως: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός,» ήταν ο Θεός που μιλούσε από την σκοπιά του Πνεύματος, καταμαρτυρώντας πως ο ίδιος είχε ενσαρκωθεί ως ο Υιός του ανθρώπου. Καταμαρτυρούσε τον ίδιο Του τον εαυτό. Εκείνον τον καιρό, όλοι οι άνθρωποι γνώριζαν τον Θεό ως ένα Πνεύμα, οπότε αν το Άγιο Πνεύμα καταμαρτυρούσε ευθέως πως ο ενσαρκωμένος Κύριος Ιησούς ήταν Θεός, θα ήταν δύσκολο να το αποδεχθούν οι άνθρωποι. Επίσης, όταν οι άνθρωποι ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τον ενσαρκωμένο Θεό, είχαν πολύ μικρή κατανόηση της ενσαρκώσεως του Θεού και δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πως αυτός ο Υιός του ανθρώπου που έμοιαζε συνηθισμένος ήταν η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού, η εμφάνιση του ενσαρκωμένου Θεού. Ακόμη και αφότου ο Κύριος Ιησούς είπε πολλά λόγια, επιτέλεσε πολύ έργο, αποκάλυψε πολλά από τα σημεία και θαύματα του Θεού, και κατέδειξε πλήρως την εξουσία και τη δύναμη του Θεού, οι άνθρωποι ακόμη δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν από τα λόγια και το έργο Του πως Εκείνος ήταν ο Θεός ο ίδιος, η εμφάνιση του Θεού, και αντί γι' αυτό είπαν απλώς πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή ο Ηλίας ή ο Κύριος. Οπότε, βασισμένος στο πνευματικό ανάστημα των ανθρώπων εκείνης της εποχής, ο Θεός καταμαρτύρησε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Υιός Του ο αγαπητός, και επέτρεψε προσωρινά στους ανθρώπους να σκέφτονται τον Κύριο Ιησού ως Υιό του Θεού, κάτι το οποίο ήταν συγχρόνως και σε αρμονία με τις αντιλήψεις των ανθρώπων και εύκολο για να το αποδεχθούν. Επειδή ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε εκείνο το διάστημα το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, δεν είχε σημασία τι αποκαλούσαν οι άνθρωποι ως Θεό, αρκεί να αποδέχονταν τον Κύριο Ιησού ως τον Σωτήρα και να συγχωρούνταν οι αμαρτίες τους, και μ' αυτόν τον τρόπο να ήταν σε θέση να απολαύσουν τη χάρη του Θεού. Οπότε, το γεγονός πως το Άγιο Πνεύμα καταμαρτύρησε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο αγαπητός Υιός του Θεού ήταν βασισμένο στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής και στο πνευματικό ανάστημα και την άγνοια των ανθρώπων εκείνου του καιρού. Μέσα από αυτό, μπορούμε να δούμε την ανοχή του Θεού στη δική μας αδυναμία, όπως επίσης και τις καλές προθέσεις του Θεού όσον αφορά τη Σωτηρία Του προς εμάς, και την αγάπη του Θεού προς εμάς. Αναλογιστείτε το εξής: αν εμείς θεωρούμε τον Κύριο Ιησού ως Υιό του Θεού, αυτό δεν υπονοεί πως σκεφτόμαστε τον επουράνιο Θεό ως ένα άτομο;
Πιστεύω πως μέσω της παραπάνω συναναστροφής, πρέπει να κατανοήσουμε πως ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός ο ίδιος. Η αντίληψη του Πατρός και του Υιού περιορίζεται στα χρόνια κατά τα οποία ο Κύριος Ιησούς ήταν ενσαρκωμένος. Όταν ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης, η αντίληψη του Πατρός και του Υιού ξεπεράστηκε ως απαρχαιωμένη, επειδή υπάρχει μόνο ένας Θεός.
Δόξα τω Θεώ για την καθοδήγησή Του! Ας είναι μεθ' ημών ο Θεός, Αμήν!
Τσενγκ Σι, Κίνα