Τέσσερις θεμελιώδεις αρχές που θα βοηθήσουν τους χριστιανούς να αλληλεπιδράσουν εύκολα με άλλους

Από τον Γουάνγκ Τζινγκ

Η αλληλεπίδραση με άλλους είναι ένα σημαντικό μάθημα για τον καθένα, και οι χριστιανοί δεν αποτελούν εξαίρεση. Όλοι θέλουμε να διαχειριζόμαστε καλά τις διαπροσωπικές σχέσεις. Έτσι, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τέσσερις θεμελιώδεις αρχές πρακτικής.

Πρώτον, στις επαφές μας με άλλους δεν θα πρέπει να ακολουθούμε τα συναισθήματά μας ή τις προτιμήσεις μας, αλλά να συμπεριφερόμαστε στους άλλους σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας.

Στις επαφές μας, πάντα συμπεριφερόμαστε στους άλλους με βάση τις δικές μας ατομικές προτιμήσεις. Όταν συναντάμε κάποιον του οποίου ο χαρακτήρας, η ιδιοσυγκρασία και ο τρόπος ζωής ταιριάζουν με τον δικό μας, είμαστε πρόθυμοι να αλληλεπιδράσουμε μ' αυτόν, και θα σκεφτούμε πως οτιδήποτε λέει ή κάνει είναι σωστό. Ακόμα κι αν καταδείξει σε μας τις ελλείψεις μας, θα είμαστε πρόθυμοι να το δεχθούμε. Ωστόσο, όταν συναντούμε κάποιους που δεν μοιάζουν με μας σε όλα τα επίπεδα, θα κάνουμε διάκριση εναντίον τους και θα τους αποφύγουμε. Δεν θα είμαστε πρόθυμοι να δεχθούμε ή να υπακούσουμε στις υποδείξεις που μας κάνουν, ακόμα κι αν γνωρίζουμε πως έχουν δίκιο. Όλες αυτές είναι ενδείξεις ότι ενεργούμε με βάση τα συναισθήματα και τις προτιμήσεις. Μ' αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχουν θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας στην αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους, κι έτσι οι σχέσεις μας μπορεί να διαλυθούν ανά πάσα στιγμή λόγω της προσωρινής μας δυσαρέσκειας. Αυτό δείχνει ότι η αλληλεπίδραση με άλλους που βασίζεται στα συναισθήματα και τις προτιμήσεις, το μόνο που μας δίνει είναι συνεχή αναστάτωση και ότι αυτές οι σχέσεις δεν θα διαρκέσουν πολύ. Επιπλέον, βρίσκονται σε αντίθεση με το θέλημα του Κυρίου. Η σειρά 'Τα κηρύγματα και η συναναστροφή σχετικά με την είσοδο στη ζωή' αναφέρουν: «Μερικοί άνθρωποι, όταν έχουν εκπληρώσει τα καθήκοντά τους μεταξύ των αδελφών, είναι ασύμβατοι με οποιονδήποτε άλλο, οι σχέσεις τους με τους άλλους είναι αφύσικες. Δεν υπάρχει αγάπη στη σχέση τους με τους άλλους, υπάρχει μόνο μίσος. Πάντα προσκολλώνται σε ένα άτομο και κρατούν αποστάσεις από ένα άλλο, πάντα μάχονται μ' ένα άτομο και του γνέφουν. Δεν έχουν φυσιολογικές διαπροσωπικές σχέσεις με άλλους.» «Ένα άτομο που αγαπά γνήσια την αλήθεια, έχει ένα 'σήμα κατατεθέν': Αρέσκεται σε όσους κάνουν πράξη την αλήθεια. Δεν τους σέβεται μόνο, αλλά είναι και πρόθυμος να διατηρήσει επαφή μαζί τους και να επικοινωνούν τις αλήθειες μαζί τους, έτσι ώστε να κερδίσει από αυτό... Ένα άτομο που αγαπά γνήσια την αλήθεια αρέσκεται στην αναζήτηση της συντροφιάς άλλων ανθρώπων που είναι ειλικρινείς και αγαπούν την αλήθεια. Ανεξάρτητα με το ποια είναι τα ελαττώματα του χαρακτήρα τους, τους αρέσει να συναναστρέφονται μαζί τους επειδή μπορούν να ωφεληθούν πολύ και να κερδίσουν κάτι το οποίο δεν μπορούν να αποκτήσουν από αυτούς που δεν αγαπούν την αλήθεια.» Αυτά τα δύο κείμενα σχετικά με τη συναναστροφή δείχνουν πως το πιο σημαντικό πράγμα στις αλληλεπιδράσεις μας με ένα άτομο, είναι να δούμε πρώτα αν αυτό το άτομο πιστεύει ειλικρινά στον Θεό και αγαπά την αλήθεια, αντί να βλέπουμε αν η ιδιοσυγκρασία του και ο χαρακτήρας του μοιάζουν με τον δικό μας. Όταν οι αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους είναι θεμελιωμένες πάνω στις αρχές της αλήθειας, σχετικά με όλους αυτούς που είναι φιλάνθρωποι και αγαπούν την αλήθεια, τότε μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς και να αγαπιόμαστε μεταξύ μας, και τότε θα είμαστε φυσιολογικά αβαρείς και απελευθερωμένοι. Σχετικά με αυτούς τους ανθρώπους που δεν είναι φιλάνθρωποι και δεν αγαπούν την αλήθεια, πρέπει μόνο να διατηρήσουμε μια συνηθισμένη σχέση, αντί για μια βαθιά σχέση μ' αυτούς, έτσι ώστε να αποφευχθεί αρκετή περιττή ενόχληση.

Δεύτερον, αντιμετώπισε τις αποτυχίες και τη διαφθορά των άλλων σωστά, και μην προσδιορίζεις ούτε να κρίνεις τους άλλους αυθαίρετα.

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Μη κρίνετε, διά να μη κριθήτε· διότι με οποίαν κρίσιν κρίνετε θέλετε κριθή, και με οποίον μέτρον μετρείτε θέλει αντιμετρηθή εις εσάς». (Ματθ. 7:1-2). Ο Κύριος Ιησούς μάς δίδαξε ότι ανεξάρτητα με το ποιες παραβάσεις κάνουν οι άλλοι, ή άσχετα με το ποια διαφθορά αποκαλύπτουν, δεν θα πρέπει να τους κρίνουμε ούτε να τους προσδιορίζουμε αυθαίρετα. Θα πρέπει να είμαστε γεμάτοι αγάπη προς τους άλλους, να υπομένουμε τους άλλους, και να τους βοηθούμε. Είναι καταγεγραμμένος στην Βίβλο, ο τρόπος που ο Ιησούς αντιμετώπιζε τους παραβάτες: οι Φαρισαίοι έφεραν μια μοιχαλίδα ενώπιον του Ιησού για να δουν πώς θα της συμπεριφερόταν. Σύμφωνα με τον νόμο, αυτή η γυναίκα έπρεπε να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου, όμως ο Κύριος Ιησούς δεν την καταδίκασε, παρά μόνο της είπε να μην αμαρτάνει πλέον. Από αυτό το πρακτικό παράδειγμα, βλέπουμε πως ο Κύριος Ιησούς, μας συμπαθεί ιδιαίτερα στις ανθρώπινες αδυναμίες μας. Ανεξάρτητα από το ποιες παραβάσεις διαπράττουμε, εφόσον θέλουμε στ' αλήθεια να μετανοήσουμε, ο Θεός θα μας δώσει ευκαιρίες, και θα μας αναμένει να μετανοήσουμε και ν' αλλάξουμε. Αν δεν βλέπουμε τους άλλους με τα μάτια της βελτίωσης, αλλά τους συμπεριφερόμαστε βασιζόμενοι στη σατανική διεφθαρμένη διάθεσή μας, έχοντας σκληρές απαιτήσεις από αυτούς, δίνοντας σημασία σε μικροπράγματα, τους κρίνουμε αυθαίρετα και τους χαρακτηρίζουμε όταν αποκαλύπτουν κάποια διαφθορά, τότε πολύ απλά, δεν θα είμαστε σε θέση να τα πάμε καλά μαζί τους.

Για παράδειγμα, ήταν μια αδελφή στην εκκλησία που δεν ερχόταν ποτέ στην ώρα της στις συναθροίσεις λόγω της παθητικότητας και της αδυναμίας της. Προσπάθησα να τη βοηθήσω αρκετές φορές, αλλά εξακολουθούσε να είναι ίδια. Αποφάσισα πως δεν ήταν ειλικρινώς πιστή στον Θεό έτσι, δεν ήθελα πια να την στηρίζω ή να της δίνω περισσότερη σημασία. Αργότερα, είδα πως μέσα στην Βίβλο λέει: «Ο τρώγων ας μη καταφρονή τον μη τρώγοντα, και ο μη τρώγων ας μη κρίνη τον τρώγοντα· διότι ο Θεός προσεδέχθη αυτόν. Συ τις είσαι όστις κρίνεις ξένον δούλον; εις τον ίδιον αυτού κύριον ίσταται ή πίπτει· θέλει όμως σταθή, διότι ο Θεός είναι δυνατός να στήση αυτόν». (Ρωμ. 14:3-4). Όταν διάβασα αυτά τα λόγια ένιωσα αρκετά ντροπιασμένος. Σκέφτηκα πώς στο παρελθόν ο Θεός παρακίνησε μερικούς αδελφούς και αδελφές για να με στηρίξουν και να συναναστραφούν τον λόγο του Θεού μαζί μου όταν ήμουν αρνητικός και αδύναμος κι ένιωθα ηττημένος. Αυτό με βοήθησε να καταλάβω τις προθέσεις του Θεού και να έχω πίστη και δύναμη για να νιώσω ανανεωμένος. Η κατάσταση με την αδελφή, ήταν η ίδια με την κατάστασή μου στο παρελθόν. Επειδή δεν καταλάβαινε την αλήθεια και ήταν δεμένη με οικογενειακά μπλεξίματα, δεν μπορούσε να έρχεται στις συναθροίσεις στην ώρα της. Έτσι, όταν χρειάστηκε την στοργική στήριξή μας, έπρεπε να συνεχίσω να επικοινωνώ το θέλημα του Θεού μαζί της, έτσι ώστε να την βοηθήσω να καταλάβει την αλήθεια, να αποτινάξει τα δεσμά της σκοτεινής επιρροής του Σατανά, και να επιστρέψει στην παρουσία του Θεού. Παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν κατάλαβα τις δυσκολίες της, αλλά και της γύρισα την πλάτη, και την χαρακτήρισα ως πιστή που δεν ήταν ειλικρινής στην πίστη της στον Θεό. Πόσο υπερόπτης κι αλαζόνας ήμουν! Αφότου συνειδητοποίησα όλα αυτά, προσευχήθηκα στον Θεό και μετανόησα, και ήμουν πρόθυμος να αλλάξω την εσφαλμένη συμπεριφορά μου. Ύστερα συναναστράφηκα μαζί της βασιζόμενος στην αγάπη και την υπομονή, και μοιράστηκα μαζί της την εμπειρία και τη γνώση μου. Μ' αυτόν τον τρόπο, κατάλαβε τις προθέσεις του Θεού, η κατάστασή της άλλαξε, και άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις τακτικά, ακόμα και να εκτελεί τα καθήκοντά της στην εκκλησία. Μέσα από αυτή την εμπειρία, κατάλαβα πως κατά την περίοδο που ο Θεός εργάζεται για να μας σώσει, ανεξάρτητα με το ποιες αδυναμίες και διαφθορά έχουμε, καθόσον η ουσία της φύσης μας δεν είναι κακή και πιστεύουμε πραγματικά στον Θεό και επιδιώκουμε την αλήθεια, ο Θεός θα μας δώσει ευκαιρίες για να μετανοήσουμε. Συνεπώς, θα πρέπει κι εμείς να υπομένουμε και να βοηθούμε τους άλλους από αγάπη, και να αντιμετωπίζουμε όλους σύμφωνα με την συμπεριφορά του Θεού προς την ανθρωπότητα. Δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε ή να κρίνουμε τους άλλους αυθαίρετα. Η αντιμετώπιση των άλλων μ' αυτόν τον τρόπο, είναι η μόνη δίκαιη οδός και συμμορφώνεται με το θέλημα του Κυρίου.

Τρίτον, όταν αλληλεπιδρούμε με άλλους, θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να μάθουμε ο ένας από τον άλλον.

Η Βίβλος λέει: «αλλ' εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών». (Φιλ. 2:3). Όταν αλληλεπιδρούμε με τους αδελφούς και τις αδελφές, πάντα βλέπουμε τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με την διεφθαρμένη διάθεσή μας, αλαζονικά και με υπεροψία. Νιώθουμε πως είμαστε καλύτεροι από άλλους ανθρώπους. Ιδιαίτερα όταν έχουμε κάποιο είδος ικανότητας και κατέχουμε λίγο ανάστημα και ταλέντο, κοιτάμε ακόμη πιο υπεροπτικά αυτούς που δεν είναι ταλαντούχοι ή χαρισματικοί, ή αυτούς που είναι ανόητοι και με φτωχό ανάστημα. Κάτι τέτοιο φανερώνει την αλαζονεία μας, η οποία είναι η διάθεση του Σατανά, και δεν ευαρεστεί τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε: «Όστις δε υψώση εαυτόν θέλει ταπεινωθή, και όστις ταπεινώση εαυτόν θέλει υψωθή». (Ματθ. 23:12). Πρέπει να αξιολογούμε τον εαυτό μας και να τον εξετάζουμε συχνά. Όταν συνειδητοποιούμε πως δεν είμαστε πολύ καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλον, δεν θα δείχνουμε τόσο ανώτεροι και τρανοί, θα αφήσουμε τον εγωισμό μας στην άκρη και θα ψάχνουμε, και με ταπεινότητα θα δεχόμαστε τα δυνατά σημεία των άλλων, για να ισοσταθμίσουμε τις δικές μας ελλείψεις. Μ' αυτόν τον τρόπο, θα συνεχίσουμε να αυξάνουμε στη ζωή και θα τα πηγαίνουμε καλά με τους άλλους.

Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης, μια αδελφή είπε πως η συναναστροφή μου σχετικά με την αλήθεια ήταν μη ρεαλιστική, και πως δεν είχε καμία σχέση με την εμπειρία μου και τη γνώση μου για τα λόγια του Θεού. Μού ζήτησε να παραθέσω αρχές στη συναναστροφή μου και μετά διάβασε ένα κείμενο από τον λόγο του Θεού. Ακούγοντας αυτά, δεν είπα τίποτα, όμως στο μυαλό μου, ήμουν πολύ εριστικός και σκεπτόμουν: «Τι καταλαβαίνεις εσύ; Πόσα χρόνια έχεις στην πίστη στον Θεό; Πόση κατανόηση της αλήθειας έχεις; Εγώ τρέφω και ποιμαίνω την εκκλησία για πολύ καιρό. Μην μου λες πώς να συναναστρέφομαι!» Δεν ήμουν πρόθυμος να της μιλήσω ή να ακούσω παραπάνω. Την ώρα εκείνη, η ατμόσφαιρα ήταν λίγο αμήχανη και οι κατηγορία στην καρδιά μου αυξήθηκε. Προσευχήθηκα στον Θεό στην καρδιά μου, κι ύστερα σκέφτηκα τα λόγια από τη σειρά Κηρύγματα και συναναστροφή σχετικά με την είσοδο στη ζωή: «Μην θεωρείς τον εαυτό σου πολύ ανώτερο ούτε πολύ καλύτερο από τους άλλους. Αν κάποιος άλλος συστήνει κάτι ή σου δίνει συμβουλή, εξέτασέ την, δέξου την αν είναι σωστή, και μην επιτίθεσαι στους άλλους αν είναι λανθασμένη. Ποιος δεν έχει στιγμές κατά τις οποίες κάνει λάθος; Ποιος βλέπει συνέχεια τα πάντα σωστά; Συναναστρεφόμαστε για να ισοσταθμίσουμε ο ένας τις ελλείψεις του άλλου, έτσι απλά, δέξου και χρησιμοποίησε τη σωστή συναναστροφή. Τίποτα δεν είναι πιο εύκολο!... Γιατί δεν μπορείς να ακούσεις την γνώμη κάποιου άλλου; Αν κάποιος άλλος κάνει λάθος, μπορείς να σταματήσεις να τον ακούς, αν δεν είναι εντελώς σωστός, δέξου το σωστό κομμάτι, κι αν είναι εντελώς σωστός, τότε δέξου όλα τα λεγόμενά του. Αυτό ωφελεί και τους δυο σας και τον οίκο του Θεού, κι ακόμα περισσότερο τους εκλεκτούς του Θεού.» Συνειδητοποίησα πως ήμουν απρόθυμος να ακούσω τα λόγια της αδελφής εξαιτίας της αλαζονικής μου διάθεσης, κι έτσι η μεταξύ μας σχέση ήταν αφύσικη. Όταν σκέφτηκα προσεκτικά αυτά που είπε, είδα πως ήταν σωστά και ωφέλιμα για το έργο της οικογένειας του Θεού. Έπρεπε να βάλω στην άκρη τον εγωισμό μου και να δεχθώ τις απόψεις της, και να μάθω από αυτά τα υποδειγματικά πράγματα στη συναναστροφή της, ώστε να εξισορροπήσω τις δικές μου ελλείψεις. Αφότου τα έβαλα όλα αυτά σε εφαρμογή, κερδίσαμε και οι δύο κάτι νέο. Μέσα από την εμπειρία, εκτίμησα πως μόνο όταν βάλουμε το εγώ μας στην άκρη για να δεχθούμε τις γνώμες των άλλων, τότε μπορούμε να κερδίσουμε κάτι και οι σχέσεις μας με τους άλλους θα είναι πιο αρμονικές.

Τέταρτον, όταν βλέπουμε άλλους να κάνουν πράγματα με τρόπο που δεν συμβαδίζει με τις δικές μας ιδέες, δεν θα πρέπει να μας γίνονται εμμονή τα θέματα των άλλων, αλλά θα πρέπει πρώτα να μάθουμε πώς να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Και διά τι βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου δεν παρατηρείς; Η πως θέλεις ειπεί προς τον αδελφόν σου, Άφες να εκβάλω το ξυλάριον από του οφθαλμού σου, ενώ η δοκός είναι εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς διά να εκβάλης το ξυλάριον εκ του οφθαλμού του αδελφού σου». (Ματθ. 7:3-5). Κατά τις αλληλεπιδράσεις μας με άλλους, είναι αδύνατον να αποφύγουμε κάποια μικρή τριβή. Όμως δεν θα πρέπει να εστιάζουμε τυφλά το βλέμμα μας στους άλλους, να έχουμε εμμονή με το σωστό και το λάθος, ή να ψάχνουμε στους άλλους για αιτίες, με τη σκέψη ότι οι άλλοι κάνουν λάθος και φταίνε. Πρέπει να μάθουμε να εξετάζουμε και να αναγνωρίζουμε τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα μας. Όταν κερδίζουμε γνώση του εαυτού μας, δεν θα συμπεριφερόμαστε στους άλλους βασιζόμενοι στη δική μας διεφθαρμένη διάθεση, και την ίδια στιγμή η διαφθορά μας θα επιλυθεί.

Έχω βαθιά εμπειρία αυτού του πράγματος. Λίγο καιρό πριν, μια αδελφή με την οποία συνεργαζόμασταν, μού έθεσε ζήτημα για τα ελαττώματά μου πολλές φορές, υποστηρίζοντας πως δεν επωμιζόμουν αρκετά το φορτίο του έργου της εκκλησίας. Όχι μόνο δεν το είδα ως προερχόμενο από τον Θεό, αλλά σκέφτηκα ότι ο τρόπος που μιλούσε ήταν σκληρός, οι απόψεις της ήταν υπερβολικά ξεκάθαρες, και πως με παρενοχλούσε σκόπιμα και μού έκανε τα πράγματα δύσκολα. Έτσι ανέπτυξα προκατειλημμένες ιδέες για την αδελφή και δεν ήθελα να συνεργαστώ μαζί της για λίγο διάστημα. Αργότερα, αναλογίστηκα μέσα μου. Ποιος ήταν ο λόγος που δεν ήμουν πρόθυμος να δεχθώ τις απόψεις της; Όταν μού κατέδειξε αυτά τα προβλήματα που είχα, δεν αναλογίστηκα τα δικά μου προβλήματα και αντίθετα, εστίασα την προσοχή μου στην αδελφή, σκέφτηκα πως επειδή με παρενόχλησε σκόπιμα και η συμπεριφορά της και ο τρόπος της ομιλίας της ήταν άσχημα, γι' αυτό η μεταξύ μας σχέση δεν ήταν αρμονική. Στην πραγματικότητα, μερικά πράγματα που έκανα δεν ήταν ούτε αυτά σωστά. Όταν μού κατέδειξε την ανεπάρκειά μου, απέρριψα άμεσα τις υποδείξεις της πριν τις καταλάβω. Το ότι δεν ήμουν έτοιμος να δεχθώ την αλήθεια, έκανε τους άλλους να μην μπορούν να συνεργαστούν μαζί μου. Στη σκέψη αυτή, ζήτησα τις υποδείξεις της και άκουσα την επικοινωνία της με υπομονή. Εκείνη τη στιγμή, κατέληξα να καταλάβω πως ό,τι έλεγε ήταν ολότελα για χάρη της εξασφάλισης των συμφερόντων της εκκλησίας, κάτι το οποίο δεν είχα φανταστεί. Επιπλέον, αυτές οι υποδείξεις που προέβαλλε ήταν ό,τι έλειπε από εμένα. Τελικά, μέσα από την επικοινωνία, δεθήκαμε πνευματικά και επιστρέψαμε στην αρμονική σχέση που είχαμε πριν.

Ευχαριστώ τον Θεό! Οι παραπάνω τέσσερις θεμελιώδεις αρχές είναι κάποιο κέρδος και κατανόηση που βασίζεται στις εμπειρίες μου. Μακάρι ο καθένας από εμάς να βρει τις αρχές που αφορούν την ομαλή αλληλεπίδραση με άλλους σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου και να κατορθώσει ως αποτέλεσμα να δοξάσει τον Θεό και να γίνει μάρτυρας για τον Θεό μέσω του τρόπου που ζει. Αμήν!

Από: el.lesalut.org

‿.•*´ 🍃🌼🍃‿.•*´¯ 🍃🌼🍃‿.•*´¯ 🍃🌼🍃´*•.‿