«Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού» | Απόσπασμα 1

Ο καθένας σας θα πρέπει να εξετάζει εκ νέου πώς έχει πιστέψει στον Θεό κατά τη διάρκεια της ζωής του ώστε να μπορέσει να δει αν ενόσω ακολουθούσε τον Θεό, έχει πραγματικά καταλάβει, πραγματικά κατανοήσει και πραγματικά γνωρίσει τον Θεό, αν πραγματικά γνωρίζει τι συμπεριφορά έχει ο Θεός προς τους διάφορους τύπους ανθρώπων κι αν πραγματικά καταλαβαίνει τις βουλές του Θεού για τον εαυτό του και πώς Εκείνος καθορίζει την κάθε πράξη του ανθρώπου. Ο Θεός αυτός, ο οποίος βρίσκεται πάντα στο πλευρό σου, καθοδηγώντας την πρόοδό σου, ορίζοντας το πεπρωμένο σου και εκπληρώνοντας τις ανάγκες σου, σε τελική ανάλυση πόσα καταλαβαίνεις και πόσα πραγματικά γνωρίζεις για Αυτόν; Γνωρίζεις τι προορίζει Εκείνος για σένα κάθε μέρα; Γνωρίζεις τις αρχές και τον σκοπό όπου βασίζει την κάθε Του πράξη; Γνωρίζεις πώς σε οδηγεί Εκείνος; Γνωρίζεις τους τρόπους με τους οποίους σε προμηθεύει Εκείνος; Γνωρίζεις τις μεθόδους με τις οποίες σε καθοδηγεί Εκείνος; Γνωρίζεις τι εύχεται να λάβει Εκείνος και τι επιθυμεί Εκείνος να καταφέρει πάνω σου; Γνωρίζεις τη στάση που παίρνει Εκείνος ως προς τους πολυποίκιλους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεσαι; Γνωρίζεις αν είσαι αγαπητό πρόσωπο σε Αυτόν; Γνωρίζεις την προέλευση της δικής Του χαράς, του θυμού, της λύπης και της ευχαρίστησης, των σκέψεων και των ιδεών Του πίσω από αυτά, και την ουσία Του; Γνωρίζεις, εν τέλει, τι είδους Θεός είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις; Μήπως είναι αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις κάτι που δεν έχεις ποτέ καταλάβει ή σκεφτεί; Κατά την επιδίωξη της πίστης σου στον Θεό, έχεις, μέσω πραγματικής εκτίμησης και εμπειρίας του λόγου του Θεού, ξεκαθαρίσει τις παρανοήσεις σου σχετικά με Αυτόν; Αφότου έλαβες την πειθαρχία και συμμόρφωση του Θεού, έχεις φτάσει σε γνήσια υπακοή και αγάπη; Από την παίδευση και κρίση του Θεού, έχεις γνωρίσει την επαναστατική και σατανική φύση του ανθρώπου και έχεις αποκτήσει μια μικρή κατανόηση της αγιότητας του Θεού; Κάτω από την καθοδήγηση και διαφώτιση του λόγου του Θεού, έχεις αρχίσει να αποκτάς μια καινούργια άποψη για τη ζωή; Εν μέσω της δοκιμασίας που σου έχει στείλει ο Θεός, έχεις νιώσει την αδιαλλαξία Του στα παραπτώματα του ανθρώπου καθώς και τι απαιτεί Εκείνος από εσένα και πώς σε σώζει; Εάν δεν γνωρίζεις πώς είναι να παρανοείς τον Θεό, ή πώς να ξεκαθαρίσεις αυτήν την παρανόηση, τότε μπορεί κάποιος να πει πως δεν έχεις έρθει ποτέ σε πραγματική επικοινωνία με τον Θεό, και δεν έχεις ποτέ καταλάβει τον Θεό, ή τουλάχιστον ότι ποτέ δεν επιθύμησες να Τον καταλάβεις. Εάν δεν γνωρίζεις τι είναι η πειθαρχία και η συμμόρφωση του Θεού, τότε σίγουρα δεν ξέρεις τι είναι η υπακοή και η αγάπη, ή τουλάχιστον δεν έχεις ποτέ υπακούσει στον Θεό και δεν Τον έχεις ποτέ αγαπήσει. Εάν δεν έχεις εμπειρία από την παίδευση και την κρίση του Θεού, τότε σίγουρα δεν γνωρίζεις την αγιότητά του, και γνωρίζεις ακόμα λιγότερο ποια είναι η επανάσταση του ανθρώπου. Εάν αληθινά δεν είχες ποτέ σωστή άποψη για τη ζωή, ή σωστό στόχο στη ζωή, αλλά είσαι ακόμα αμήχανος και αναποφάσιστος για τον μελλοντικό σου δρόμο στη ζωή, ακόμα και σε σημείο να διστάζεις να προχωρήσεις μπροστά, τότε είναι σίγουρο πως δεν έχεις δεχτεί ποτέ τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, και θα μπορούσε κάποιος να πει πως δεν έχεις ποτέ αληθινά αποκτήσει τα εφόδια ή την ανανέωση από τον λόγο του Θεού. Εάν δεν έχεις υποστεί ήδη την δοκιμασία του Θεού, τότε είναι αυτονόητο πως σίγουρα δεν ξέρεις τι είναι η αδιαλλαξία του Θεού για τα παραπτώματα του ανθρώπου, και ούτε καταλαβαίνεις τι απαιτεί από εσένα ο Θεός τελικά, και ακόμα λιγότερο, εν τέλει, τη δουλειά Του να κατευθύνει και να σώζει τον άνθρωπο. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια πιστεύει κάποιος στον Θεό, αν δεν έχει ποτέ γνωρίσει ή αντιληφθεί τίποτα από τον λόγο του Θεού, τότε σίγουρα δεν βαδίζει προς τη σωτηρία, η πίστη του στον Θεό είναι βεβαίως χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, η γνώση του για τον Θεό είναι βεβαίως μηδενική κι είναι αυτονόητο ότι δεν έχει ιδέα πώς είναι να σέβεται τον Θεό. 

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού»