Πώς να κερδίσετε την οδό της αιώνιας ζωής
Πολύ νωρίς ένα πρωί, μια ακτίνα του ήλιου πέρασε μέσα από τις περσίδες του παράθυρου και προσγειώθηκε επάνω στο φυτό μπαμπού στο γραφείο μου. Φαινόταν να λάμπει με ζωντάνια στον ήλιο. Τελειώνοντας τα πνευματικά μου καθήκοντα, άναψα τον υπολογιστή μου και περιηγήθηκα σε έναν ιστότοπο για το ευαγγέλιο, όπου έτυχε να δω ότι κάποιος είχε αναρτήσει σε χώρο συζήτησής μας ένα ερώτημα σχετικά με το εάν έχουμε κερδίσει την οδό της αιώνιας ζωής. Όλοι αναρτούσαν πραγματικά με ενεργητικότητα και ενθουσιασμό τις απόψεις τους, που ήταν πολλές και διάφορες. Ορισμένοι αδελφοί και αδελφές έλεγαν ότι, εφόσον αποδεχθήκαμε τη λύτρωση του Κυρίου Ιησού, έχουμε ήδη κερδίσει την οδό της αιώνιας ζωής. Άλλοι έλεγαν ότι ζούμε πάντα μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούμε να βαδίσουμε σταθερά στην οδό του Κυρίου, όταν λοιπόν ζούμε σε μια τέτοια κατάσταση, κερδίζουμε πραγματικά την οδό της αιώνιας ζωής; ...
Η ανάρτηση αυτή με έκανε να σκεφτώ κάτι που είπε ο Κύριος Ιησούς: «Όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον». (Ιωάν. 4:14). «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν,» (Ιωάν. 3:36). Ο Κύριος Ιησούς είναι η πηγή του ζώντος ύδατος της ζωής και, όταν Τον αποδεχόμαστε ως Σωτήρα μας, λυτρωνόμαστε από τις αμαρτίες μας, εφόσον λοιπόν εμμένουμε στο μονοπάτι του Κυρίου Ιησού, εξομολογούμενοι και μετανοώντας όπως απαιτεί, επιτελώντας με επιμέλεια το έργο Του, κάνοντας θυσίες και ξοδεύοντας τον εαυτό μας, δεν θα κερδίσουμε τη νέα ζωή που δίδει ο Θεός και την οδό της αιώνιας ζωής; Στη συνέχεια, μοιράστηκα τις απόψεις μου στον χώρο συζήτησης και παρακολουθούσα τις απαντήσεις των άλλων.
Κάποιος απάντησε πολύ γρήγορα στο σχόλιό μου λέγοντας: «Ο Κύριος Ιησούς είναι ο ίδιος ο Θεός και η πηγή κάθε ζωής. Μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, να δώσει ζωή στους ανθρώπους και να τους προσφέρει την οδό. Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ως προς αυτό. Εκείνο όμως που επιτέλεσε ο Κύριος Ιησούς ήταν το έργο της λύτρωσης - μας πρόσφερε την οδό της μετάνοιας. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησούς: "Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών". (Ματθ. 4:17). Ο Κύριος Ιησούς μάς δίδαξε ότι θα πρέπει να ομολογούμε τις αμαρτίες μας και να μετανοούμε, ότι δεν θα πρέπει να αμαρτάνουμε ή να κάνουμε το κακό, ότι θα πρέπει να φέρουμε ανιδιοτελώς έναν σταυρό και να ακολουθούμε τον Κύριο. Απαίτησε, επίσης, να αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή, και μετά από αυτό να αγαπάμε τους άλλους όπως τον εαυτό μας και μας δίδαξε να έχουμε ταπεινότητα, ανεκτικότητα και υπομονή και να συγχωρούμε τους άλλους εβδομήντα φορές το επτά. Όλα αυτά τα πράγματα είναι τα μονοπάτια μας για τη μετάνοια. Εφόσον ερχόμαστε ενώπιον του Κυρίου Ιησού για να ομολογήσουμε και να μετανοήσουμε, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και τότε είμαστε κατάλληλοι να προσευχηθούμε στον Κύριο και να απολαύσουμε την πλούσια χάρη και τις ευλογίες Του. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί το ότι, παρά το γεγονός ότι οι αμαρτίες μας έχουν εξαγορασθεί, η αμαρτωλή φύση μας παραμένει βαθύτατα εδραιωμένη και εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε παρά τη θέλησή μας. Δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη τα όσα απαιτεί ο Κύριος από μας. Ακόμη κι αν εργαζόμαστε σκληρά για τον Κύριο, από τη στιγμή που θα εγκαταλείψουμε κάποια πράγματα και θα ξοδέψουμε λίγο τον εαυτό μας, αρχίζουμε να αισθανόμαστε ότι είμαστε πραγματικά κάτι, και στη δουλειά και στα κηρύγματά μας προωθούμε τον εαυτό μας. Δίνουμε ιδιαίτερο βάρος και γινόμαστε μάρτυρες για το πόσο μακριά έχουμε κηρύξει το ευαγγέλιο και πόσο πολλά έχουμε υποστεί, ώστε οι άλλοι να μας λατρεύουν και να μας εκτιμούν. Για να διαφυλάξουμε τα συμφέροντά μας, συχνά φερόμαστε αλλιώς ενώπιον των άλλων κι αλλιώς πίσω από την πλάτη τους, και ενδέχεται να λέμε ψέματα και να εξαπατούμε παντού και ανά πάσα στιγμή. Η καρδιά μας είναι γεμάτη αλαζονεία και υπεροψία. Αισθανόμαστε δυσαρέσκεια όταν τα λόγια ή οι πράξεις των άλλων δεν συμβαδίζουν με τις επιθυμίες μας και μερικές φορές χρησιμοποιούμε ακόμη και τη θέση μας για να τους επιπλήξουμε. Όταν βλέπουμε κάποιον υψηλού διαμετρήματος, με προσωπικά δυνατά σημεία, αισθανόμαστε ζήλια και τον μισούμε. Δεν θέλουμε κανείς να είναι καλύτερος ή ικανότερος από εμάς και η ζήλια μας μπορεί ακόμη και να μας οδηγήσει να τον κρίνουμε, να τον υποτιμήσουμε και να τον αποκλείσουμε. Μερικές φορές ακολουθούμε επίσης τις κοσμικές τάσεις, άπληστοι για πράγματα της σάρκας και επιδιώκοντας τον πλούτο, εστιάζοντας στο φαγητό, το ποτό και τη διασκέδασή μας. Ιδιαίτερα όταν συναντάμε καταστροφές ή τραγωδίες, γκρινιάζουμε και παραπονιόμαστε στον Κύριο, Τον κρίνουμε, ή ακόμη και Του γυρίζουμε την πλάτη. Ζούμε συνεχώς σε μια κατάσταση κατά την οποία διαπράττουμε αμαρτίες και στη συνέχεια τις ομολογούμε, εντελώς αδύναμοι να ξεφύγουμε από τα δεσμά της αμαρτίας. Αυτή είναι η σημερινή μας κατάσταση.
«Είδα το εξής σε ένα βιβλίο σε ιστότοπο για το ευαγγέλιο: "Οι αμαρτίες του ανθρώπου θα μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να επιλύσει το ζήτημα του πώς δεν μπορεί πλέον να αμαρτάνει και πώς η αμαρτωλή φύση του μπορεί να αποβληθεί εντελώς και να μεταμορφωθεί. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν εξαιτίας του έργου της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει με την παλιά, διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, ώστε η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου να αποβληθεί πλήρως και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, επιτρέποντας έτσι την αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό απαιτεί από τον άνθρωπο να κατανοήσει το μονοπάτι της εξέλιξης της ζωής, την οδό ζωής και τον τρόπο αλλαγής της διάθεσής του. Απαιτείται επίσης ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεση του ανθρώπου να μπορεί σταδιακά να αλλάξει και να μπορεί να ζήσει κάτω από τη λάμψη του φωτός και να μπορεί να κάνει τα πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, και να αποδεσμευτεί από το σκότος της επιρροής του Σατανά, ώστε να αναδυθεί πλήρως από την αμαρτία. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα λάβει πλήρη σωτηρία". (από "Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)"). Συνειδητοποίησα κάτι από αυτό το χωρίο. Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε, έγινε η προσφορά περί αμαρτίας για εμάς αναλαμβάνοντας όλες τις αμαρτίες μας και λυτρώνοντάς μας από τον νόμο, έτσι ώστε να μην υποκείμεθα πλέον στην καταδίκη του νόμου. Γίναμε άξιοι να έλθουμε ενώπιον του Κυρίου για να ομολογήσουμε, να μετανοήσουμε και να γυρίσουμε πίσω στον Κύριο και να απολαύσουμε τη χάρη και τις ευλογίες Του. Επειδή όμως δεσμευόμαστε από την αμαρτωλή μας φύση, δεν μπορούμε ποτέ να σταματήσουμε να αμαρτάνουμε και να προσβάλλουμε τον Θεό, κι έτσι ο Θεός δεν έχει κερδίσει πραγματικά ανθρώπους σαν κι εμάς. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ανταμοιβή της αμαρτίας είναι ο θάνατος και ότι οι προπάτορές μας, Αδάμ και Εύα, πέθαναν μόνο λόγω της αμαρτίας τους. Είναι σαφές ότι όσοι δεν έχουν επιλύσει το θέμα της αμαρτωλής τους φύσης δεν έχουν κερδίσει την αιώνια ζωή και ο Κύριος Ιησούς δεν είπε ποτέ ότι όσοι έχουν αμαρτωλή φύση μπορούν να κερδίσουν την αιώνια ζωή. Ακόμη περισσότερο, δεν είπε ποτέ ότι η λύτρωση των αμαρτιών μας συνεπάγεται ότι έχουμε καθαρθεί ή ότι έχουμε επιτύχει πλήρη σωτηρία και έχουμε κερδίσει την έγκριση του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε κερδίσει ακόμη την αιώνια ζωή και, ειδικά, δεν είμαστε άξιοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Ο λόγος του Θεού λέει: "θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ". (Λευ. 11:45), και στην προς Εβραίους επιστολή 12:14 γράφει: "Τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον," Υπάρχει επίσης η προφητεία στο Βιβλίο της Αποκάλυψης σχετικά με όσους θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών: "Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι ενώπιον του θρόνου Θεού," (Αποκ. 14:5). Ο Θεός είναι άγιος και δεν θα δεχθεί επ' ουδενί βρώμικους, διεφθαρμένους ανθρώπους στη βασιλεία Του. Εκείνοι που κερδίζουν στη βασιλεία την αιώνια ζωή είναι όσοι δεν μπορούν να πουν ψέματα, όσοι έχουν εξαγνιστεί και δεν έχουν ατέλειες: είναι ειλικρινείς άνθρωποι που σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό. Εφόσον αποτινάσσουμε πλήρως τη σατανική μας φύση και επιτυγχάνουμε τον εξαγνισμό και γινόμαστε άνθρωποι που γνωρίζουν, υπακούουν και αγαπούν τον Θεό, τότε μπορούμε να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του Θεού, να εισέλθουμε στη βασιλεία Του και να επιτύχουμε την αιώνια ζωή. Αυτό απαιτεί να κατανοήσουμε και να εισέλθουμε σε περισσότερες πτυχές της αλήθειας».
Το χωρίο που μνημονεύονταν στην ανάρτηση και η συναναστροφή με ανάγκασαν πραγματικά να προβληματιστώ. Σκέφτηκα πώς στη ζωή μου ζω πραγματικά συχνά μέσα στον φαύλο κύκλο της αμαρτίας, της εξομολόγησης και της αμαρτίας και πάλι. Ακόμη κι αν προσεύχομαι στον Θεό, ομολογώντας και μετανοώντας κάθε μέρα, δεν μπορώ ποτέ να ξεφύγω από τα δεσμά της αμαρτίας. Για πολύ καιρό έβλεπα ότι τα κηρύγματα της συναδέλφου μου Βανγκ ήταν καλύτερα από τα δικά μου κι ότι άρεσε στους αδελφούς και τις αδελφές μας να τα ακούνεˑ κάθε φορά που είχαν προβλήματα, την αναζητούσαν. Τη ζήλευα πολύ και μολονότι ήξερα ότι ο Κύριος δεν το ενέκρινε αυτό και συχνά προσευχόμουν στον Κύριο και αναγνώριζα την αμαρτία μου, τη στιγμή που έβλεπα εκείνο το βλέμμα φθόνου και θαυμασμού στα μάτια των αδελφών μας όταν την κοίταζαν, δεν μπορούσα να μην αισθανθώ ζήλια, και μάλιστα ανέπτυξα κι αισθήματα κακίας. Όταν ανέκυπταν προβλήματα με τις δουλειές της οικογένειάς μου, ή όταν αρρώσταινα και παρέμενα άρρωστη για πολύ καιρό, δεν μπορούσα να μην κατηγορήσω τον Κύριο και να μην προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω μαζί Του, πιστεύοντας ότι εφόσον εργάζομαι και υποφέρω για τον Κύριο, θα πρέπει να ευλογεί την οικογένειά μου και να με προστατεύει. Οι αδελφοί και οι αδελφές μου στην εκκλησία ήταν σε γενικές γραμμές στην ίδια κατάσταση. Υπήρχαν ίντριγκες, συγκρούσεις και ζήλια μεταξύ των συναδέλφων για μια θέση στον άμβωνα. Δεν υπήρχε υπομονή, ανεκτικότητα ή αγάπη μεταξύ των αδελφώνˑ αν δεν υπήρχε κάτι που να πλήττει τα συμφέροντα των ανθρώπων, έμοιαζαν εξωτερικά να αγαπούν ο ένας τον άλλο, γίνονταν όμως προκατειλημμένοι μόλις κάτι έθιγε τα συμφέροντά τους. Παρακολουθούσαν με μικροπρέπεια και τα πιο ασήμαντα πράγματα, και μάλιστα έκαναν και κρίσεις για τους άλλους πίσω από την πλάτη τους. Ορισμένοι αδελφοί και αδελφές ακολουθούσαν επίσης κοσμικές τάσεις, ενδίδοντας στη σάρκα και τη λαγνεία μετά από σαρκικές απολαύσεις. Η Βίβλος λέει: «Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος,» (Ρωμ. 6:23). Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Πας όστις μισεί τον αδελφόν αυτού είναι ανθρωποκτόνος· και εξεύρετε ότι πας ανθρωποκτόνος δεν έχει ζωήν αιώνιον μένουσαν εν εαυτώ». (1Ιωάν. 3:15). Όλοι ζούμε καθημερινά μέσα στην αμαρτία, πηγαίνοντας μπρος-πίσω μέσα σε αυτόν τον κύκλο της αμαρτίας και της μετάνοιας και όλων όσων κάνουμε όταν επαναστατούμε και αντιτιθέμεθα στον Θεό. Πώς θα μπορούσαν άραγε άνθρωποι τόσο αμαρτωλοί όσο εμείς να επιτύχουν τον εξαγνισμό και να έχουν αιώνια ζωή; Δεν είναι παράδοξο το γεγονός ότι, όσο κι αν ομολογούμε και μετανοούμε ενώπιον του Κυρίου, και πάλι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα δεσμά της αμαρτίας - αποδεικνύεται ότι ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης για να μας προσφέρει την οδό της μετάνοιας, όχι την οδό της αιώνιας ζωής για να αποτινάξουμε τη σατανική μας φύση και να επιτύχουμε τον εξαγνισμό. Τότε λοιπόν ποια είναι πραγματικά η οδός της αιώνιας ζωής και πώς μπορεί να κερδηθεί; Έσπευσα να στείλω το ερώτημα και περίμενα την απάντηση σε αναμμένα κάρβουνα.
Κάποιος στη συνέχεια ανάρτησε το εξής: «Η οδός της αιώνιας ζωής αναφέρεται στην οδό της αλήθειας επί της οποίας θα ζήσουμε για πάντα. Πιο συγκεκριμένα, αυτή μπορεί να μας σώσει εντελώς από την αμαρτία, ώστε να μπορέσουμε να κερδίσουμε την αλήθεια ως ζωή μας, να συνάδουμε με τον Θεό και να μας κερδίσει εντελώς Εκείνος: είναι η οδός της αιώνιας ζωής. Εκείνοι που κερδίζουν την οδό της αιώνιας ζωής είναι όσοι κατέχουν την αλήθεια, έχουν ξεφύγει εξ ολοκλήρου από την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, δεν αμαρτάνουν πλέον, δεν αντιστέκονται πλέον ούτε προδίδουν τον Θεό. Αυτοί κατανοούν αληθινά τον Θεό και επιτυγχάνουν τη μεταμόρφωση ως προς τη διάθεση της ζωής τους. Είναι σε θέση να υπακούν, να λατρεύουν και να αγαπούν τον Θεό, να είναι απολύτως σύμφωνοι μαζί Του και να γίνονται αυτοί που εκπληρώνουν το θέλημα Του. Μόνο αυτό το είδος προσώπου είναι ικανό να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού. Όλοι όσοι κερδίζουν την αλήθεια ως την ίδια τους τη ζωή και επιτυγχάνουν γνώση του Θεού είναι εκείνοι που κερδίζουν την οδό της αιώνιας ζωής.
«Τότε πώς μπορούμε να κερδίσουμε την οδό της αιώνιας ζωής; Στην Αποκάλυψη, ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε πολλές φορές το εξής: "Έρχομαι ταχέως". Μας είπε επίσης ότι: "Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα". (Ιωάν. 16:12-13). "Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα·" (Ιωάν. 12:47-48). Από αυτά τα λόγια, μπορούμε να δούμε ότι όταν ο Κύριος Ιησούς επιστρέψει τις έσχατες ημέρες, θα προφέρει λόγια για να μας πει όλες τις αλήθειες που χρειαζόμαστε ώστε να επιτύχουμε πλήρη σωτηρία. Θα επιτελέσει επίσης το έργο της κρίσης ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, θα μεταμορφώσει και θα εξαγνίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή μας και θα μας επιτρέψει να απελευθερωθούμε πλήρως από την αμαρτία και να ξεφύγουμε από τα δεσμά της διεφθαρμένης διάθεσής μας. Τελικά, μπορούμε να επιτύχουμε μετασχηματισμό της διάθεσης και να μας κερδίσει ο Θεός. Με αυτά τα λόγια ο Θεός μάς προσφέρει την οδό της αιώνιας ζωής. Αφού αποδεχθούμε την κρίση του Θεού των εσχάτων ημερών, μπορούμε να διαβάσουμε τον λόγο Του, να δεχτούμε την κρίση και την παίδευση του λόγου Του, να επιτύχουμε σαφήνεια στην αλήθεια και να κατανοήσουμε πραγματικά τη σατανική μας φύση και τη διεφθαρμένη μας ουσία αντίστασης και προδοσίας του Θεού. Μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε τελικά την άγια ουσία του Θεού και τη δίκαιη, απαραβίαστη διάθεσή Του, να αναπτύξουμε καρδιά ευλάβειας για τον Θεό, να κερδίσουμε την αλήθεια και τη ζωή από τον Θεό και, τελικά, η διεφθαρμένη διάθεσή μας θα εξαγνιστεί και θα βιώσουμε την ομοιότητα ενός ειλικρινούς ανθρώπου. Θα γίνουμε άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν, υπακούνε και έχουν φόβο Θεού. Μόνο αυτό το είδος ανθρώπου θα κερδίσει την οδό της αιώνιας ζωής και θα είναι άξιο να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Όταν ο Κύριος Ιησούς εργαζόταν, δεν εξέφραζε τις αλήθειες για να καθάρει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα επειδή είχαμε μόλις έλθει ενώπιον του Θεού και μας έλειπε το ανάστημα και ήμαστε γεμάτοι σατανικές, διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν μπορούμε απλά να αποτινάξουμε τη διαφθορά μας και να κερδίσουμε την αλήθεια και τη ζωή τη στιγμή που ακούμε τον λόγο του Θεού, ούτε και να γίνουμε πρόθυμοι να μετανοήσουμε. Γι' αυτό, την εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε σύμφωνα με τις ανάγκες της ανθρωπότητας εκείνη την εποχή. Εξέφρασε την αλήθεια για να λυτρώσει την ανθρωπότητα και μας έδωσε την οδό της μετάνοιας. Ο καρπός που απέφερε αυτό ήταν να πειστούν οι άνθρωποι να εξομολογούνται, να μετανοούν και να επιστρέφουν στον Θεό. Όταν όμως ο Κύριος επιστρέψει τις έσχατες ημέρες, θα εκφράσει όλες τις αλήθειες για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει, θα μας πει πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από την αμαρτωλή μας φύση και πώς θα πρέπει να ζούμε στην πράξη για να επιτύχουμε την υποταγή στον Θεό και την αγάπη Του. Εάν ενεργούμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, θα αποβάλουμε σταδιακά τη διεφθαρμένη διάθεσή μας και αυτές οι αλήθειες θα μπορέσουν να γίνουν η ζωή μας: τότε θα καταφέρουμε να επιτύχουμε πλήρη εξαγνισμό και μετασχηματισμό. Αυτό μας δείχνει ότι ο Θεός εκτελεί διαφορετικό έργο στις διάφορες εποχές, σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισής Του, αλλά και με αυτό που απαιτούμε εμείς, οι άνθρωποι. Ο, τιδήποτε ανεξαιρέτως πράττει ο Θεός είναι για να μας σώσει καλύτερα, να μας εξαγνίσει και να μας επιτρέψει να επιτύχουμε πλήρη σωτηρία».
Ξεφύλλισα με ανυπομονησία τη Βίβλο μου και βρήκα τα εδάφια της Γραφής που αναφέρονταν στην ανάρτηση. Είδα ότι πραγματικά υπήρχε σχετική προφητεία εδώ και πολύ καιρό. Βρήκα επίσης τα εξής εδάφια: «Ούτω και ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν». (Εβρ. 9:28). «Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού». (Αποκ. 2:7). Δεν δήλωναν αυτά τα εδάφια εδώ και πολύ καιρό ότι, όταν επιστρέψει ο Κύριος, θα εκφωνήσει περισσότερα λόγια και θα επιτελέσει το στάδιο του έργου του πλήρους εξαγνισμού μας, ώστε να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από την αμαρτωλή μας φύση; Μόνον αποδεχόμενοι όλες τις αλήθειες που θα εκφράσει ο Θεός τις έσχατες ημέρες, αποτινάσσοντας τη διεφθαρμένη μας διάθεση και κερδίζοντας αυτές τις αλήθειες ως ζωή μας, μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε την οδό της αιώνιας ζωής.
Τα μάτια μου φωτίστηκαν όταν τα σκέφτηκα όλα αυτά και με χαρά πληκτρολόγησα την απάντηση: «Δόξα τω Θεώ, τώρα ξέρω από τη συζήτηση και τη συναναστροφή μας σήμερα ότι ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε την οδό της μετάνοιας, εμείς όμως εξακολουθούμε συνεχώς να αμαρτάνουμε και να εξομολογούμαστε και δεν έχουμε κερδίσει την αιώνια ζωή. Εφόσον αποδεχθούμε το έργο του Κυρίου όταν επιστρέψει, μπορούμε να κερδίσουμε την οδό της αιώνιας ζωής, και μόνο τότε μπορεί να εξαγνιστεί και να μεταμορφωθεί πλήρως η διεφθαρμένη μας διάθεση. Ευχαριστώ τον Κύριο!»
Από την Τσεντσέν