Χριστιανός στο χώρο εργασίας: Μια ιστορία για τις καφετιέρες

Γιανγκ Κιφενγκ, Καναδάς

Κοιτάζοντας τις καφετιέρες που ήταν στοιβαγμένες επάνω στο τραπέζι δοκιμής, η προϊσταμένη μου είπε ανυπόμονα: «Κοίταξε, μικρέ, ελέγχεις τα προϊόντα τόσο αργά που στοιβάζονται. Όταν βλέπεις ότι ο υπεύθυνος ποιοτικού ελέγχου δεν είναι εδώ, δε χρειάζεται να τα ελέγχεις. Δίνε τα κατευθείαν στους άλλους. Αν ο υπεύθυνος ποιοτικού ελέγχου σε ρωτάει αν έλεγξες τα προϊόντα, μπορείς να πεις ότι το έκανες. Ο προηγούμενος από εσένα δεν έλεγχε όλες τις καφετιέρες, κι έτσι ποτέ δε στοιβάζονταν στο τραπέζι με αυτό τον τρόπο. Μην είσαι τόσο ανόητος.» «Ο προηγούμενος τύπος δοκίμαζε τα προϊόντα πολύ γρήγορα και ποτέ δεν τα άφηνε να στοιβάζονται.», μου είπε περιφρονητικά ο συνάδελφος απέναντί μου. Ακούγοντας τα αρνητικά τους σχόλια, ένιωσα πολύ προσβεβλημένος...

Εργάζομαι σε μια εταιρεία εγκατάστασης συσκευών και είμαι υπεύθυνος για τον έλεγχο της ποιότητας των καφετιέρων που πρόκειται να εξαχθούν. Αυτές οι μηχανές πρέπει να δοκιμάζονται βάζοντας μέσα ζεστό νερό, αλλά αν δεν προσέξω, τα χέρια μου θα βγάλουν φουσκάλες από το καυτό νερό. Προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν με την ποιότητα των προϊόντων, δοκιμάζω κάθε ένα από αυτά προσεκτικά. Ωστόσο, για να αυξηθεί η παραγωγή και να κερδίσει περισσότερα πριμ, η προϊσταμένη μου κάποιες φορές με προέτρεπε να εργαστώ πιο γρήγορα. Η ηθική μου ακεραιότητα κλονίστηκε λίγο από αυτό: Δεδομένου ότι ο προηγούμενος εργαζόμενος δε δοκίμαζε κάθε προϊόν και τίποτα δε συνέβη, τότε γιατί θα έπρεπε εγώ να το κάνω; Αλλά έπειτα σκέφτηκα: «Είμαι πιστός στον Θεό και ο Θεός μας ζητά να είμαστε τίμιοι άνθρωποι. Εάν δεν ελέγξω τα προϊόντα ένα προς ένα, τότε θα είμαι ανεύθυνος και θα εξαπατώ και δεν θα είμαι ένας τίμιος άνθρωπος που δίνει χαρά στον Θεό. Θα ελέγχω αυτό που πρέπει να ελέγχω. Ως εκ τούτου, προσευχήθηκα στον Θεό σιωπηλά στην καρδιά μου, «Θεέ μου! Είμαι πρόθυμος να εξασκηθώ στο να είμαι τίμιος άνθρωπος.» Μετά την προσευχή, συνέχισα να δοκιμάζω τα προϊόντα ένα προς ένα. Βλέποντας ότι δεν έκανα αυτό που μου είπε, η προϊσταμένη μου με επέπληξε μπροστά στους συναδέλφους μου, «Είσαι ανόητος και το μυαλό σου είναι άκαμπτο.» Ακούγοντάς την να μιλάει για μένα με αυτό τον τρόπο, σκέφτηκα: «Δεν είναι επειδή είμαι ανόητος ή δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. Πριν πιστέψω στον Θεό, κι εγώ επίσης εξαπατούσα τους άλλους. Τώρα που πιστεύω στον Θεό, θα πρέπει να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού.»

Ο Κύριος Ιησούς κάποτε είπε, «Αλλ' ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Ματθ. 5:37). Παρ. 12:22, «Ψευδή χείλη βδέλυγμα εις τον Κύριον· οι δε ποιούντες αλήθειαν είναι δεκτοί εις αυτόν». Ο Θεός αγαπά τους έντιμους, και επίσης ελπίζει ότι έχω μια θέση γι' Αυτόν στην καρδιά μου. Έτσι, όταν θα έβλεπα τον υπεύθυνο ποιοτικού ελέγχου, δε θα έπρεπε να πω ψέματα. Αν είχα ελέγξει τις μηχανές, θα έπρεπε να πω ότι το έκανα, αν όχι, θα έπρεπε να πω ότι δεν το έκανα. Αν φοβάμαι την κριτική του προϊστάμενου και έτσι πω ένα ψέμα για να προστατέψω τα δικά μου συμφέροντα, τότε πέφτω στην παγίδα του Σατανά. Εξαπατώ τον Θεό και δεν είμαι έντιμος άνθρωπος. Ως εκ τούτου, πήρα την απόφαση να κάνω πράξη τα λόγια του Κυρίου και να καταθέσω μαρτυρία.

Έτσι, συνέχισα να ελέγχω προσεκτικά μία προς μία τις καφετιέρες και μετά τις έδινα στα άλλα μέλη του προσωπικού που τις αναλάμβαναν. Και πάλι, η προϊσταμένη μου είπε ανυπόμονα, «Η στάση σου είναι τόσο άκαμπτη. Να είσαι έξυπνος!» Κατάλαβα τι εννοούσε και είπα ήρεμα, «Προϊσταμένη, όντως ελέγχω τα προϊόντα αργά. Αν άλλα άτομα είναι πιο γρήγορα, τότε μπορώ να αλλάξω εργασίες μαζί τους.» Ακούγοντας αυτό που είπα, έφυγε χωρίς να πει κουβέντα. Όταν έφυγε, ένιωσα ειρήνη στην καρδιά μου.

Μια φορά, ήρθαν επιθεωρητές από τα κεντρικά γραφεία στην εταιρεία μας για να επιθεωρήσουν το έργο μας. Ακούγοντας αυτά τα νέα, η προϊσταμένη μου συγκέντρωσε βιαστικά εμάς τους εργαζόμενους στον ποιοτικό έλεγχο για σύσκεψη. Είπε, «Κάποιοι άνθρωποι από τα κεντρικά γραφεία θα έρθουν στην εταιρεία μας για να επιθεωρήσουν το έργο μας. Ακόμα και αν κάποια από τα προϊόντα μας δεν είναι σε καλό επίπεδο, θα πρέπει να πείτε ότι είναι. Αν το κάνετε αυτό, η εταιρεία θα σας ανταμείψει όταν φύγουν οι επιθεωρητές. Αν πείτε την αλήθεια και προκαλέσετε προβλήματα στην εταιρεία μας, θα απολυθείτε. Μη με κατηγορήσετε ότι δε σας προειδοποίησα! Επίσης, κάνουμε εννιάωρες βάρδιες αλλά αν σας ρωτήσουν, θα πρέπει να πείτε ότι δουλεύουμε 8 ώρες την ημέρα.» Κάποιοι εργαζόμενοι έγνεψαν καταφατικά και κάποιοι άλλοι το συζητούσαν. Σκέφτηκα: «Δεν είναι αυτό εξαπάτηση των άλλων;» Αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση, δυσκολεύτηκα και η καρδιά μου πολεμούσε: «Όταν με ρωτήσουν, αν επιλέξω να κάνω πράξη τα λόγια του Κυρίου και να είμαι έντιμος άνθρωπος και να πω την αλήθεια, θα χάσω τη δουλειά μου και το μισθό των χιλιάδων γιουάν, αν δεν το κάνω, δε θα αρέσω στον Θεό.» Αμφιταλαντεύτηκα....

Όταν επέστρεψα στο σπίτι, διάβασα την ιστορία του Ιώβ. Όταν του πήραν την περιουσία του, ο Ιώβ είπε, «Και είπε, Γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου και γυμνός θέλω επιστρέψει εκεί· ο Κύριος έδωκε και ο Κύριος αφήρεσεν· είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ. 1:21). Όταν η γυναίκα του τον κορόιδευε, απάντησε, «Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών· τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ. 2:10)
Ο Ιώβ ήταν απλός και τίμιος, και είχε μια καρδιά που σεβόταν τον Θεό. Κάθε φορά που αντιμετώπιζε μια δοκιμασία, πίστευε ότι τα πάντα ελέγχονται από το χέρι του Θεού, και έτσι δε λάμβανε υπόψιν τις απώλειες και τα κέρδη του αλλά ακόμη ακολουθούσε το δρόμο του Θεού. Τέλος, κατέθεσε μαρτυρία για τον Θεό και έγινε δεκτός από τον Θεό. Συγκριτικά, εξετάζοντας τον εαυτό μου, όταν συναντούσα πρακτικές καταστάσεις που άγγιζαν τα δικά μου συμφέροντα, πάντα συναντούσα δυσκολία επειδή λάμβανα υπόψιν τα κέρδη μου και τις απώλειες και δεν ήθελα να ακολουθήσω την οδό του Θεού. Το ανάστημά μου ήταν ακόμα πολύ μικρό. Όταν κατάλαβα το θέλημα του Θεού, αποφάσισα να μάθω από τον Ιώβ και επίσης προσευχήθηκα στον Θεό σιωπηλά να μου δώσει τη δύναμη να κάνω πράξη τα λόγια Του. Πίστευα ότι είτε με απέλυαν από τη δουλειά μου είτε όχι ή συνέχιζα ήταν υπό τον έλεγχο του Θεού.

Όταν πήγα στη δουλειά, ακόμα ανησυχούσα ότι ο επιθεωρητής θα με ρωτούσε και ότι θα με απέλυε η εταιρεία μου επειδή θα έλεγα την αλήθεια. Ως εκ τούτου, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου δεν ήταν καλή, κι έτσι προσευχήθηκα βιαστικά στον Θεό να μου δώσει δύναμη. Μετά την προσευχή, δεν ήμουν πια τόσο νευρικός. Αλλά βρέθηκα προ εκπλήξεως όταν στην πραγματικότητα ο επιθεωρητής ήρθε και με ρώτησε, «Πώς δοκιμάζεις τα προϊόντα; Τα δίνεις σε άλλους εργαζόμενους αφού τα δοκιμάσεις;» Είπα με ειλικρίνεια, «Δοκιμάζω τα προϊόντα σύμφωνα με τις προδιαγραφές ελέγχου. Έπειτα από αυτό, τα δίνω σε άλλους εργαζόμενους.» Εκείνη τη στιγμή, η προϊσταμένη μας άλλαξε θέμα και απέσπασε την προσοχή του επιθεωρητή, και ως εκ τούτου δεν μου έκανε άλλες ερωτήσεις. Ήξερα ότι η όλη διαδικασία ήταν υπό το κράτος του Θεού.

Στην εταιρεία, συμπεριφέρθηκα έντιμα και έπραξα προσεκτικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Πάντα κρατούσα την καρδιά μου σιωπηλή ενώπιον του Θεού, έτσι κάθε μέρα ήταν πολύ πλούσια. Σταδιακά, η προϊσταμένη και οι συνάδελφοί μου σταμάτησαν να λένε πράγματα για μένα. Κάποιες φορές ακόμα έρχονταν και συζητούσαν μαζί μου. Αφότου βίωσα αυτές τις καταστάσεις η πίστη μου στον Θεό ενισχύθηκε περισσότερο και έφτασα στο να πιστέψω ακράδαντα ότι αν κάνουμε πράξη τα λόγια του Θεού, θα κερδίσουμε σίγουρα την καθοδήγηση του Θεού.

«Αλλ' ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Ματθ. 5:37).

Προτεινόμενα: Και τι συμβαίνει με το περιεχόμενο των προσευχών;